Zgodnie z przepisami kodeksu pracy, w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy pracodawca musi wydać pracownikowi świadectwo pracy, dokumentujące przebieg zatrudnienia danej osoby. Wydanie świadectwa nie może być uzależnione od uprzedniego rozliczenia się pracownika z pracodawcą. Jak rozliczyć się z pracodawcą z powierzonego mienia, dowiesz się tutaj>>
Tylko wyjątkowo pracodawca nie musi sporządzać świadectwa pracy - dokładnie jeżeli bezpośrednio po zakończonej umowie pracownik zawiera kolejną umowę z tym samym pracodawcą i nie wymaga wydania świadectwa pracy. Wtedy obydwa okresy sumuje się w jednym dokumencie wystawionym przy ostatecznym zakończeniu zatrudnienia w firmie.
Firma ma 7 dni od dnia ustania stosunku pracy na wystawienie świadectwa, jednak zasadniczo powinno ono zostać wydane niezwłocznie, najlepiej w dniu, w którym następuje rozwiązanie lub wygaśnięcie stosunku pracy.
Co powinno zawierać świadectwo
W świadectwie pracy należy podać przede wszystkim informacje dotyczące okresu i rodzaju wykonywanej pracy, zajmowanych stanowisk oraz trybu rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy, a także inne dane niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych i uprawnień z ubezpieczenia społecznego.
Jeżeli wynagrodzenie pracownika zostało zajęte w wyniku postępowania egzekucyjnego, także taka informacja musi się w świadectwie. Pracodawca podaje też, że rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło za wypowiedzeniem dokonanym przez pracodawcę w przypadku, gdy z orzeczenia sądu pracy wynika, że rozwiązanie z pracownikiem umowy o pracę bez wypowiedzenia z jego winy nastąpiło z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu w tym trybie umów o pracę.
Na żądanie pracownika w świadectwie można również podać również informację o wysokości i składnikach wynagrodzenia oraz o uzyskanych kwalifikacjach.
Jak wypełnić wzór świadectwa pracy , dowiesz się tutaj>>
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej zawiera też wykaz dodatkowych informacji, jakie powinny znaleźć się na świadectwie pracy, w tym:
- wymiar czasu pracy pracownika w czasie trwania stosunku pracy,
- podstawę prawną rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy,
- urlop wypoczynkowy wykorzystany przez pracownika w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy,
- wykorzystanie dodatkowego urlopu albo innego uprawnienia lub świadczenia, przewidzianego przepisami prawa pracy,
- należności ze stosunku pracy uznane i nie zaspokojone przez pracodawcę do dnia ustania tego stosunku, z powodu braku środków finansowych,
- okres korzystania z urlopu wychowawczego lub z urlopu bezpłatnego i podstawy prawnej jego udzielenia,
- liczba dni, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie, zgodnie z art. 92 Kodeksu pracy, w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy,
- wykorzystanie zwolnienia od pracy na podstawie art. 188 kp
- okres, za który pracownikowi przysługuje odszkodowanie w związku ze skróceniem okresu wypowiedzenia umowy o pracę na podstawie art. 361 § 1 Kodeksu pracy,
- okres odbytej czynnej służby wojskowej lub jej form zastępczych,
- okres wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze,
- okresy nieskładkowe, przypadających w okresie zatrudnienia, którego dotyczy świadectwo pracy, uwzględnianych przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty,
- dane, które są zamieszczane na żądanie pracownika.
Świadectwo powinno wreszcie zawierać pouczenie, zgodnie z którym pracownik ma 7 dni od otrzymania dokumentu na wystąpienie z wnioskiem do pracodawcy o jego sprostowanie. Tyle samo czasu ma pracodawca na poprawienie świadectwa. Jeżeli tego nie zrobi, dana osoba ma prawo wystąpić do sądu pracy. W przypadku, gdy sąd poprze wniosek pracownika, pracodawca ma obowiązek sprostowania świadectwa i wydania go pracownikowi przed upływem 3 dni od chwili ogłoszenia wyroku. Z wydaniem nowego świadectwa pracodawca niszczy poprzednio sporządzony dokument.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. 1974 nr 24 poz. 141)
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania (Dz.U. 1996 nr 60 poz. 282)