Jaki skład sądu jest właściwy w sprawie dotyczącej roszczenia z tytułu nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem rozwiązania stosunku pracy – takie pytanie prawne rozstrzygnie skład siedmiu sędziów Sądu Najwyższego. Z wnioskiem wystąpiła I prezes SN Małgorzata Gersdorf.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego i sądów powszechnych w sprawach o roszczenia z tytułu nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem rozwiązania stosunku pracy ujawniły się bowiem rozbieżności dotyczące wykładni art. 47 par. 2 pkt 1 a k.p.c.
Dotyczy on wymaganego składu sądu w sytuacji, gdy wymienione roszczenia dochodzone są przez pracownika od pracodawcy na podstawie art. 415 k.c. (w związku z art. 300 k.p.), a nie na podstawie kodeksu pracy. Zastosowanie tych przepisów jest uzasadnione umyślnym naruszeniem przez pracodawcę przepisów o rozwiązywaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia.
Duda do Rafalskiej: Będzie pani godnym reprezentantem pracowniczych praw w PE

Zobacz również
Zgodnie z jedną linią orzeczniczą sąd rozpoznaje w składzie ławniczym sprawę tylko o odszkodowanie przewidziane w k.p. (art. 45 i 58 k.p.). Natomiast sprawę co do roszczenia o inne odszkodowania (zwłaszcza oparte na podstawie z kodeksu cywilnego o odszkodowanie przewyższające limity określone w przepisach kodeksu pracy) sąd rozpoznaje w składzie jednego sędziego. Tak uznał SN w wyroku z 13 stycznia 2015 r. (sygn. I PK 136/14) i Sąd Apelacyjny w Poznaniu w wyroku z 22 października 2015 r. (sygn. III APa 10/15).
W opozycji do zaprezentowanego wyżej stanowiska stoją jednak inne orzeczenia.
Przykładowo w wyroku z 4 października 2018 r. (sygn. III PK 92/17) SN uznał, że sprawy o roszczenia z tytułu nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem rozwiązania stosunku pracy dochodzone przez pracownika od pracodawcy na podstawie art. 415 k.c. w związku z art. 300 k.p. podlegają rozpoznaniu przez sąd pracy w składzie ławniczym. W ocenie sądu sprawy oparte na tych regulacjach należą bowiem zwykle do co najmniej równie skomplikowanych prawniczo kwestii jak przypadki dochodzone na podstawie k.p. W związku z powyższym SN uznał, że pracownicza i skomplikowana prawnie natura spornych roszczeń przemawia zatem za ich rozpoznaniem przez sądy pracy w powiększonym tj. mocniejszym składzie ławniczym.
Rozstrzygnięcie tej kwestii jest o tyle ważne, że nieprawidłowy skład może być podstawą do zaskarżenia wyroku.