Od 22 lutego 2016 r. w przypadku umów na czas określony obowiązuje zasada maksymalnie 33-miesięcznego okresu zatrudnienia terminowego u jednego pracodawcy. W listopadzie po raz upływają terminy angaży terminowych.

22 lutego 2016 roku zaczęły obowiązywać zmiany w Kodeksie pracy, zgodnie z którymi umowy na czas określony są zawierane zgodnie z zasadą "3 i 33". W efekcie pracodawca może zawrzeć z jednym pracownikiem tylko trzy umowy na czas nieokreślony (nie ma przy tym znaczenia, czy występują pomiędzy nimi przerwy ani ich długość). Ponadto maksymalny okres zatrudnienia terminowego u jednego pracodawcy wynosi 33 miesiące (może przy tym chodzić zarówno o jedną umowę, jak i kilka kontraktów), bez doliczania okresu próbnego, a więc w sumie 36 miesięcy. W przypadku przekroczenia tych terminów umowy na czas określony ulegają automatycznie przekształceniu w umowy na czas nieokreślony.

Limit 33 miesięcy. Jednak liczenie 33 miesięcy terminowego zatrudnienia jest stosowane dopiero od dnia 22 lutego 2016 roku. Dlatego bez względu na czas trwania poprzednich umów, nie wliczają się one do okresu zatrudnienia, a limity są liczone od wejścia w życie zmian. Wyjątkiem jest umowa zawarta przed 22 lutego 2016 r. na tyle długa, że jej rozwiązanie przypada po upływie 33 miesięcy od tego dnia - przekształca się ona wtedy w umowę bezterminową.

W efekcie pracownicy zatrudnieni przed zmianami na umowach na czas określony mogli pracować na podstawie tych kontraktów jeszcze przez 33 miesiące, czyli do 21 listopada 2018 r., jeśli umowy były ciągłe u tego samego pracodawcy. 22 listopada te umowy przekształcą się z mocy prawa w umowy bezterminowe - dla umów zawartych po 22 lutego 2016 r. termin ten minie później.

Jest sposób na tymczasowe limity. Agencje mogą wydłużyć okres zatrudnienia
Jest sposób na tymczasowe limity. Agencje mogą wydłużyć okres zatrudnienia

Zobacz również

Limit 3 umów. Jednocześnie podpisana przez 22 lutym 2016 r. umowa na czas określony stanowi pierwszy lub drugi kontrakt wliczający się do limitu 3 umów terminowych jednego pracodawcy.

Jeśli pracownik zawarł z pracodawcą drugą umowę bezpośrednio po pierwszej lub z przerwą między nimi nieprzekraczającą jednego miesiąca, to umowa trwająca 22 lutego 2016 r. będzie drugą umową na czas określony w rozumieniu nowych przepisów.

Natomiast, gdy pracownik ma tylko jedną umowę na czas określony, to pracodawca może zawrzeć jeszcze dwie umowy terminowe, z uwzględnieniem limitu czasowego obejmującego 33 miesiące zatrudnienia na czas określony (liczony od 22 lutego 2016 r.).