Delegowanie pracowników wymaga w praktyce stosowania różnych systemów prawnych państw Unii Europejskiej, EOG i Szwajcarii oraz usuwania kolizji między systemami prawnymi.

Usługodawca prowadzący działalność w jednym państwie członkowskim może swobodnie oferować swoje usługi na całym jednolitym rynku UE bez obowiązku zakładania oddziałów czy filii. Jednak, aby wykonać usługę, musi pracownika wysłać do innego państwa, czyli oddelegować. Pomimo braku granic wewnętrznych, rozstrzygnięcia wymagają taki pytania jak:

  • które prawo pracy stosujemy w czasie wykonywania pracy na terenie innego państwa członkowskiego
  • gdzie pracownik delegowany podlega ubezpieczeniu społecznemu
  • jakie wynagrodzenie przysługuje pracownikowi
  • kiedy delegowanie a kiedy podróż służbowa
  • jak skracać lub przedłużać delegowanie
Delegowanie dzieli UE. Polska zyskuje coraz większe poparcie
Delegowanie dzieli UE. Polska zyskuje coraz większe poparcie

Zobacz również

Podstawowymi aktami prawnymi regulującymi warunki delegowania pracowników jest Rozporządzenie Rzym I, dyrektywa 96/71/WE dotycząca delegowania pracowników w ramach świadczenia usług oraz dyrektywa 2014/64/WE wzmacniająca stosowanie dyrektywy podstawowej, a także Rozporządzenie 883/2004/WE ws. koordynacji systemów ubezpieczenia społecznego oraz rozporządzenie wykonawcze 987/2009/WE.

Jeśli poszukują Państwo o odpowiedzi na pytania:
• jakie są przesłanki legalnego delegowania pracowników
• jakie obowiązki spoczywają na pracodawcy w przypadku delegowania, a jakie w przypadku podróży służbowej
• czy zagraniczna podróż służbowa to delegowanie
• co oznacza „prowadzenie normalnej działalności na terenie państwa wysyłającego”
• jak uzyskać zaświadczenie A1 o ustawodawstwie mającym zastosowanie w zakresie ubezpieczeń społecznych
• jak skracać i przedłużać delegowanie aby nie naruszać przepisów unijnych.





TUTAJ ZNAJDĄ PAŃSTWO KSIĄŻKĘ O DELEGOWANIU PRACOWNIKÓW>>