Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Przedstawiamy pierwszą część komentarza do najnowszych zmian w przepisach dotyczących zatrudniania cudzoziemców, tj. w ustawie z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz.U. 2017 r. poz. 1065 ze zm.) oraz w ustawie z 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2206 ze zm.).
/>
Rok 2018 jest przełomowy dla procedur administracyjnych związanych z legalizacją pracy obcokrajowców i uzyskiwaniem dla nich odpowiednich zezwoleń. Nowelizacje ustaw regulujących te kwestie wprowadziły znaczące zmiany w tym zakresie. Wynikają one z jednej strony z rosnącej liczby cudzoziemców wykonujących pracę w Polsce, co wymusiło pewne modyfikacje dotychczasowych procedur, jak również z koniecznością dostosowania polskich przepisów do prawa unijnego. Migracje pracowników stają się coraz powszechniejsze, w związku z czym do Polski przyjeżdża coraz więcej cudzoziemców. Nie tylko pracowników wykonujących proste prace fizyczne, ale także obcokrajowców o wyspecjalizowanych umiejętnościach i kwalifikacjach, pożądanych przez pracodawców, np. programistów, inżynierów.
Znacząca część zmian do przepisów imigracyjnych weszła w życie już 1 stycznia 2018 r. i została wprowadzona ustawą o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw z 20 lipca 2017 r. (Dz.U. poz. 1543). Dotyczą one w szczególności procedury oświadczeniowej i wprowadzania nowego zezwolenia na pracę sezonową, ale także zasad wydawania zwykłych zezwoleń na pracę i zwiększenia kar dla pracodawców za nielegalne zatrudnianie cudzoziemców.
Pierwsza część komentarza będzie poświęcona zmianom do zwykłych zezwoleń na pracę i zasadom wydania zezwoleń na pracę sezonową. Kolejne będą dotyczyć pozostałych zmian, m.in. procedury oświadczeniowej, jak również przepisów przejściowych.
Prace nad zmianami dotyczącymi wydawania zezwoleń krótkoterminowych (tj. oświadczeń o powierzeniu wykonywania i zezwoleń na pracę sezonową), które ostatecznie weszły w życie 1 stycznia 2018 r., trwały ponad dwa lata i budziły wiele kontrowersji, w szczególności pracodawcy sprzeciwiali się zamiarom Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej likwidacji czy ograniczenia możliwości ich stosowania. Pracodawcy bowiem chętnie korzystają z oświadczeń, których rejestracja jest szybka i prosta. Natomiast resort dążył do uregulowania procedury oświadczeniowej na poziomie ustawowym, a także do ograniczenia jej stosowania z uwagi na konieczność wdrożenia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/36/UE z 26 lutego 2014 r. w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w celu zatrudnienia w charakterze pracownika sezonowego (Dz. Urz. UE z 2014 r. L 94, s. 375).
Dla pracodawców ważne jest też to, że wchodzące w życie 1 stycznia 2018 r. zmiany nie kończą nowelizacji procedur dotyczących legalizacji pracy i pobytu cudzoziemców. Kolejne zmiany czekają pracodawców już w najbliższym czasie, tj. w lutym 2018 r. 12 stycznia 2018 r. została bowiem ogłoszona ustawa z 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw. Większość jej postanowień wejdzie w życie w terminie 30 dni od ogłoszenia. Wprowadza ona nowe zezwolenia na pobyt wynikające z dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/66/UE z 15 maja 2014 r. w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa (Dz. Urz. UE z 2014 r. L 157, s. 1). Zmiany te dotyczą w szczególności wdrożenia nowych rodzajów zezwoleń pobytowych uprawniających do wykonywania pracy, ale także w większym zakresie modyfikują zasady uzyskiwania przez obcokrajowców zezwoleń na pobyt czasowy i pracę. Zostaną one omówione w kolejnych częściach komentarza.
Kolejna część komentarza ukaże się 15 lutego.
TYDZIEŃ Z KOMENTARZAMI – baza publikacji
Dotychczas w tygodniku Kadry i Płace komentowaliśmy m.in. ustawy:
● z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych
● z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy
● z 16 kwietnia 20 04 r. o czasie pracy kierowców
● z 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych
● z 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych
● z 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy
● z 13 kwietnia 2007 r. o PIP
● z 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach
● z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa
● z 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę
● z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych
● z 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych
● z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy
