Zmienił się także okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas określony. Nowe okresy wypowiedzenia stosują się do umów zawartych od 22 lutego 2016 roku. Został on zrównany z okresem wypowiedzenia umowy o pracę na czas nieokreślony i jest uzależniony od stażu pracy u danego pracodawcy i wynosi:
- 2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy,
- 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy,
- 3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata.
Staż pracy pracownika liczony jest od dnia wejścia w życie nowych przepisów. Nawet jeżeli pracownik był zatrudniony przed tą datą (22 lutego 2016 r.) – jego staż do wyliczenia długości okresu wypowiedzenia liczony jest od nowa.
Przed tą zmianą wypowiadanie umów terminowych było uzależnione od zapisów zawartych w umowie. Co do zasady nie wolno było ich wypowiadać przed okresem, na który zostały zawarte. Było to możliwe tylko w przypadku, gdy była ona zawarta na dłużej niż 6 miesięcy, a w treści umowy musiał znaleźć się specjalny zapis, w którym należało zawrzeć klauzulę o możliwości wypowiedzenia umowy na czas określony.
Po nowelizacji Kodeksu Pracy jeżeli w treści umowy o pracę strony zamieściły zapis o możliwości rozwiązania umowy za 2 tygodniowym wypowiedzeniem, stosuje się nowe okresy wypowiedzenia. W tym wypadku staż pracy jest liczony również od dnia 22 lutego 2016 r.
Jeżeli umowy na czas określony zawarte przed 22 lutego 2016 r. nie miały takich klauzul albo były zawarte na krócej niż na 6-miesięcy – nadal nie podlegają dłuższemu wypowiedzeniu.
Umów zawartych przed 22 lutego 2016 r. i nie zawierających klauzuli o możliwości wypowiedzenia, po zmianie przepisów nie można wypowiedzieć.