Wyrok w sprawie Idea Bank dotyczy decyzji z października 2014 r. UOKiK stwierdził, że sposób, w jaki bank informował o możliwości przystąpienia do grupowego ubezpieczenia na życie i dożycie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, wprowadzał konsumentów w błąd.
Spółka, zawierając umowy, nie informowała o ryzyku związanym z oferowanym produktem, a także o wysokich kosztach rezygnacji z umowy przed końcem jej obowiązywania. Pracownicy, prezentując ofertę, eksponowali tylko korzyści i nie informowali o możliwości straty. Przedstawiali ją jako standardową lokatę lub jako produkt oszczędnościowy. Potwierdziły to liczne skargi klientów napływające do urzędu.
Prezes UOKiK nałożył na ubezpieczyciela ponad 4 mln zł kary finansowej i nakazał zaniechanie praktyki. Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów obniżył sankcję do 1,5 mln zł.
W styczniu 2019 r. Sąd Apelacyjny zmienił wyrok sądu I instancji i zwiększył karę do 3 mln zł. W ustnych motywach rozstrzygnięcia sąd wskazał, że zachowanie pracowników Idea Banku wprowadzało konsumentów w błąd. W ocenie sądu klienci banku mają prawo oczekiwać profesjonalnej i rzetelnej informacji. Zdaniem SA kara ma charakter represyjny i edukacyjny oraz powinna być odczuwalna dla spółki.
Kolejny z wyroków dotyczy decyzji z kwietnia 2013 r. Urząd uznał, że ITI Neovision, jednostronnie zmieniając umowy zawarte z abonentami telewizji „n”, naruszył zbiorowe interesy konsumentów. UOKiK zakwestionował również sam sposób przekazywania informacji o zmianie umowy oraz zbyt krótki termin na złożenie rezygnacji z automatycznego przejścia na ofertę „nc+”.
UOKiK nałożył na spółkę ponad 10 mln zł kary oraz zobowiązał ją do usunięcia skutków zakwestionowanych działań.
Po wyrokach sądów I i II instancji w maju 2015 r. i listopadzie 2016 r. sankcja nałożona na spółkę wyniosła ponad 1,2 mln zł.
W lutym 2019 r. Sąd Najwyższy rozpatrzył skargę kasacyjną ITI Neovision.
W przypadku firmy Potenza di Lana z Poznania, która m.in. zajmowała się sprzedażą pościeli wełnianej, postępowanie UOKiK wykazało, że przedsiębiorca ograniczał prawo do zwrotu zakupionego towaru (odstąpienia od umowy) oraz wprowadzał w błąd w sprawie terminu, w jakim konsumenci mogli odstąpić od umowy. Dodatkowo klienci nie mieli możliwości wyboru sposobu usunięcia wady produktu. W swoim formularzu reklamacyjnym przedsiębiorca narzucał nieodpłatną naprawę jako jedyne możliwe rozwiązanie.
W grudniu 2016 r. urząd wydał decyzję, w której uznał, że przedsiębiorca naruszył zbiorowe interesy konsumentów. UOKiK nałożył na Potenza di Lana karę finansową o łącznej wysokości ponad 29 tys. zł.
W lutym 2019 r. Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów oddalił odwołanie przedsiębiorcy. Sąd stwierdził, że przedsiębiorca wprowadzał konsumentów w błąd w zakresie przysługujących im uprawnień. Ocenił także, że nałożona na niego kara jest proporcjonalna do stwierdzonych naruszeń.
Ostatni z wyroków dotyczy skargi spółki Go Ride Serwis na decyzję prezesa UOKiK z lipca 2018 r. Urząd stwierdził, że maski antysmogowe nie miały m.in. oznakowania CE, a także przedsiębiorca nie posiadał certyfikatu typu WE i deklaracji zgodności. Negatywny wynik badań laboratoryjnych zleconych przez UOKiK potwierdził, że maski nie spełniały wymagań dla środków ochrony indywidualnej.
UOKiK nakazał przedsiębiorcy wycofanie z obrotu, zaprzestanie sprzedaży oraz odkupienie od konsumentów wadliwych masek. Dodatkowo urząd zobowiązał spółkę do zapłacenia 13 tys. zł za badania laboratoryjne.