Trybunał Konstytucyjny 8 lipca miał zbadać przepisy dotyczące ukrywanych przychodów. Wyznaczy jednak nową datę. Tego dnia przeanalizuje za to inne regulacje z tej samej ustawy – mówiące o nieodpłatnych świadczeniach dla pracowników.
Wiele firm, zwłaszcza korporacji, nie tylko wypłaca zatrudnionym pensje, ale też zapewnia im dojazd do pracy, dostęp do usług medycznych czy zajęć sportowych, wykupuje polisy ubezpieczeniowe, organizuje rozmaite imprezy integracyjne itd. Spór dotyczy tego, czy i kiedy świadczenia tego rodzaju stanowią dla pracownika przychód opodatkowany PIT. Za kuriozum można było uznać stanowisko fiskusa (a zdarzało się i takie), że samo zaproszenie na imprezę jest źródłem przysporzenia (nie szkodzi, że potencjalnego), od którego należy odprowadzić daninę. Stosowano tu pewną – moim zdaniem nieuprawnioną – analogię do abonamentów medycznych, które sądy (w tym NSA) uznają za opodatkowane, niezależnie od tego, czy pracownik faktycznie korzysta z usług lekarza.
Ostatecznie rzecz sprowadzono do oceny, czy sam udział w imprezie przesądza sprawę, czy też trzeba badać wartość indywidualnej konsumpcji, aby precyzyjnie obliczyć podstawę opodatkowania.