Kwoty wyrażone na fakturach korygujących w walucie obcej powinny być przeliczone na złote po średnim kursie NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury korygującej, a nie faktury pierwotnej – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.
Oba wyroki dotyczyły producenta opakowań, który sprzedawał swoje wyroby za granicę, a zarazem kupował zagraniczne towary. W umowach z kontrahentami były określone warunki przyznania rabatu posprzedażowego. Jego wysokość zależała za każdym razem od wartości zakupów – czy to ze strony kontrahenta (gdy produkty sprzedawała spółka), czy to ze strony spółki (gdy kupowała ona zagraniczne towary).
Zarówno pierwotne faktury (dokumentujące sprzedaż lub zakup), jak i zbiorcza faktura korygująca (wynikająca z udzielenia rabatu) były wystawiane w walutach obcych. Spółka uważała, że korygując – w związku z rabatami – przychody i koszty podatkowe, powinna przeliczać kwoty w walutach obcych na złote po średnim kursie Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego wystawienie (w przypadku kosztów – otrzymanie) faktury korygującej.
Pozostało
82%
treści
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A. Kup licencję
Reklama