Subskrybuj nas na Youtube
Inspekcja ochrony środowiska może ponownie sprawdzić, czy kara za przekroczenie hałasu nałożona przez nią na firmę jest słuszna, o ile wniosek w tej sprawie spełnia wszystkie wymogi formalne. Tak wynika z orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Sprawa dotyczyła firmy recyklingowej, której inspekcja ochrony środowiska zarzuciła przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu – z kontroli wynikało, że w porze nocnej wynosiło ono trzy decybele (dB) za dużo. Wobec tego wszczęto postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia wymiaru kary, ale firma złożyła wniosek o zmianę decyzji. Przeprowadziła własne pomiary wykonane, które nie wykazały przekroczenia wartości dopuszczalnych. W związku z tym inspektorat ponownie ruszył na kontrolę – tym razem normy były przekroczone o 5 dB. Zawiadomiono o tym firmę i poinformowano ją o możliwości zapoznania się z zebranymi dowodami i materiałami, jak również o możliwości pisemnego zajęcia stanowiska. Strona nie skorzystała z tego uprawnienia, a inspekcja podwyższyła karę.
Firma złożyła skargę do WSA, a ten ją uwzględnił. Uznał, że jej wniosek złożony do inspekcji ochrony środowiska w sprawie zmiany pierwszej kary nie spełniał wymogów formalnych wskazanych w art. 301 prawa ochrony środowiska (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 672 ze zm.). – Organ błędnie uznał, że jeśli strona ukarana domaga się zmiany wymiaru kary, twierdząc, że obecnie nie powoduje przekroczenia dopuszczalnych norm hałasu, to postępowanie w przedmiocie ustalenia nowej kary winno zostać wszczęte – wskazywał WSA.
Od tego wyroku skargę kasacyjną złożył główny inspektor ochrony środowiska. Wskazał, że wniosek firmy spełniał wymogi. Z art. 301 wynika bowiem, że wymiar kary może ulec zmianie na wniosek firmy, zawierający: wyniki pomiarów lub sprawozdanie z własnych ustaleń, termin ich przeprowadzenia oraz informacje o sposobie ograniczenia przekroczenia.
NSA przychylił się do tej argumentacji, uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.
ORZECZNICTWO
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 stycznia 2017 r. sygn. akt II OSK 1186/15.