Kontrowersyjna ustawa już obowiązuje. Jednak na razie deweloperzy nową ustawę z 5 lipca 2018 r. o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących przyjmują z pewną rezerwą. Nie spodziewają się też, że będą z niej korzystali w dużej skali. Zanim uda się im bowiem zlokalizować obiekt na tańszych, bo np. rolnych lub poprzemysłowych gruntach (takie zapewne najbardziej ich interesują), będą musieli włożyć sporo wysiłku, by sprostać ustawowym wymogom określonym m.in. w przepisach lub wyznaczonym przez gminę standardom.
Jeśli jednak zdecydują się na uzyskanie zgody na stawianie domów mieszkalnych i inwestycji towarzyszących w nowej formule, to mogą liczyć na szybkie tempo procedowania. Znacznie szybsze, niż gdyby trzeba było sporządzać plan zagospodarowania przestrzennego. Być może nawet szybsze, niż gdyby decydowali się na uzyskanie warunków zabudowy.
Jednak zanim gmina wyrazi zgodę na nową inwestycję, deweloperzy będą musieli przygotować wiele dokumentów. Jakich? To właśnie pokazujemy w publikowanym dzisiaj dodatku specjalnym. Przede wszystkim będą musieli zlecić osobie z odpowiednimi uprawnieniami przygotowanie koncepcji urbanistyczno -architektonicznej i jej wizualizacji. Tak, by radni czy gminni urzędnicy, nawet niebędący specjalistami, zanim podejmą uchwałę, mogli ocenić, czy inwestycja dobrze wpasowuje się w krajobraz. We wniosku będą musieli określić m.in. planowany sposób zagospodarowania oraz charakterystykę zabudowy, a także wskazać, w jakim stopniu inwestycja nie uwzględnia ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jeśli taki obowiązuje. Będą musieli też wykazać, że planowana inwestycja nie jest sprzeczna ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (wyjątki dotyczą gruntów pokolejowych czy popocztowych) oraz z uchwałą o utworzeniu parku kulturowego.