Zgodnie z kodeksem cywilny, przez umowę pożyczki pieniądze lub rzeczy oznaczone co do gatunku przenoszone są na własność pożyczkobiorcy. Jednocześnie biorący pożyczkę zobowiązuje się do zwrócenia pieniędzy lub rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.
Umowę o pożyczkę gotówkową powinno zawrzeć się w formie pisemnej. Udzielić jej może tak samo osoba fizyczna, prawna jak i jednostka organizacyjna bez osobowości prawnej. Musi jednak posiadać zdolność do czynności prawnych. W przypadku firmy zastosowanie mają przepisy ustawy o kredycie konsumenckim.
Zgodnie z prawym sporządzona umowa pożyczki udzielonej przez instytucję finansową musi zawierać:
- dane pożyczkobiorcy ( imię, nazwisko i adres konsumenta oraz imię, nazwisko (nazwę) i adres (siedzibę) kredytodawcy i pośrednika kredytowego)
- rodzaj kredytu
- czas obowiązywania umowy
- całkowitą kwotę pożyczki i informację o innych kosztach
- terminy i sposób wypłaty
- stopę oprocentowania kredytu i rzeczywistą roczną stopę oprocentowania
- zasady spłaty i terminy kolejnych wpłat, a także prawo konsumenta do spłaty kredytu przed terminem
- roczną stopę oprocentowania
- skutki braku płatności i skutki braku płatności
- sposób i skutki odstąpienia konsumenta od umowy, oraz warunki wypowiedzenia umowy
- informację o możliwości korzystania z pozasądowego rozstrzygania sporów
- wskazanie organu nadzoru właściwego w sprawach ochrony konsumentów.
Umowa nie musi zawierać informacji w jakim celu brana jest pożyczka, może jedak być też dokładnie określony. Zgodnie z ustawą o kredycie konsumenckim "postanowienia umowne nie mogą wyłączać ani ograniczać uprawnień konsumenta przewidzianych w ustawie. W takich przypadkach stosuje się przepisy ustawy”.