W związku z nieopłaceniem przez odbiorcę rachunków za prąd, firma energetyczna wstrzymała odbiorcy dostawy prądu. Decyzją z dnia 22 października 2013 pozwany - Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, po rozpatrzeniu wniosku odbiorcy w sprawie rozstrzygnięcia przez Prezesa URE sporu dotyczącego nieuzasadnionego wstrzymania w dniu 19 lipca 2013 r. dostaw energii elektrycznej do nieruchomości, stwierdził, że wstrzymanie było nieuzasadnione.
Powodowie (firmy, które zawarły umowę na sprzedaż energii z klientem) zaskarżyli decyzję w całości domagając się zmiany decyzji i umorzenia postępowania w sprawie, ewentualnie uchylenia decyzji w całości, ewentualnie zmiany decyzji w całości i stwierdzenia, że wstrzymanie dostawy energii elektrycznej do lokalu wnioskodawcy nie było nieuzasadnione oraz zasądzenia na rzecz powodów kosztów postępowania według norm przepisanych.
Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów odrzucił zaskarżenie. Zdaniem Sądu odwołania nie zasługują na uwzględnienie, gdyż decyzja wydana przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki w dniu 22 października 2013 r. jest słuszna.
Sąd stwierdził, iż w sprawie bezsprzecznie nie dochowano procedury określonej w art. 6 ust. 3a ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. Prawo energetyczne (Dz. U.2012.1059 j.t.), której to spełnienie warunkuje możliwość wstrzymania dostaw energii elektrycznej do dłużnika - odbiorcy. Wobec tego, że przedmiotowa procedura jest obligatoryjna jej niezachowanie skutkować musiało stwierdzeniem o nieuzasadnionym wstrzymaniu dostaw energii elektrycznej.
Zgodnie z art. 6 ust. 3 a w brzmieniu obowiązującym w dniu 19 lipca 2013 r. tj. w dniu wstrzymania sprzedaży energii elektrycznej do nieruchomości powołanej ustawy przedsiębiorstwa energetyczne, o których mowa w ust. 1, mogą wstrzymać dostarczanie paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła w przypadku, gdy odbiorca zwleka z zapłatą za pobrane paliwo gazowe, energię elektryczną lub ciepło albo świadczone usługi co najmniej miesiąc po upływie terminu płatności, pomimo uprzedniego powiadomienia na piśmie o zamiarze wypowiedzenia umowy i wyznaczenia dodatkowego, dwutygodniowego terminu do zapłaty zaległych i bieżących należności.
Co prawda firma wystawiła wezwanie do zapłaty zaległych należności za pobraną energię elektryczną, jednakże wezwanie to zostało przez przedsiębiorcę błędnie zaadresowane i skierowane na inny adres, a nie na adres korespondencji wskazany przez odbiorcę energii. Co więcej również faktury za pobraną energię, których nieopłacenie stało się podstawą do wystawienia wezwania do zapłaty wysyłano na niewłaściwy adres.
W związku z zaistniałą sytuacją faktyczną należało przyjąć, iż odbiorca nie został powiadomiony o zamiarze wypowiedzenia umowy przez oraz pouczony o dodatkowym terminie do zapłaty zaległości, gdyż nie otrzymał korespondencji kierowanej przez firmę w postaci wezwania do zapłaty. Tym samym nie doszło do ziszczenia przesłanek z art. 6 ust. 3 a ustawy Prawo energetyczne, a przeciwnie uznać trzeba, iż odłączenie lokalu od dostaw energii nastąpiło bezprawnie.