Co z zasiłkiem chorobowym po ustaniu stosunku pracy

Z końcem marca upłynął mi okres wypowiedzenia. Od 20 marca do 12 kwietnia chorowałam. Od 15 kwietnia jestem znowu chora. W jakiej wysokości zostanie mi wypłacony zasiłek chorobowy za kwiecień? Czy, skoro wystąpiła przerwa, zasiłek zostanie obniżony?

W opisywanej sytuacji zasiłek należny za okres 1‒12 kwietnia będzie wyliczany według reguł ogólnych, ale z ograniczeniem określonym w art. 46 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (dalej: ustawa zasiłkowa). Zasiłek chorobowy za okres od 15 kwietnia nie będzie należny.

Przy obliczaniu zasiłku zastosowanie ma art. 36 ust. 1 ustawy zasiłkowej, zgodnie z którym jego podstawę wymiaru stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jednak tak wyliczona podstawa nie może być wyższa niż 100 proc. przeciętnego wynagrodzenia. co wynika ze wspomnianego art. 46 ustawy zasiłkowej.

Sąd Najwyższy w wyroku z 17 czerwca 2014 r., sygn. akt II UK 569/13, wyjaśnił, że między stosowaniem art. 36 i art. 46 ustawy zasiłkowej nie zachodzi stosunek alternatywy. Zasada ustalania wysokości zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem (art. 36) nie ulega zmianie w odniesieniu do okresu zasiłkowego przypadającego po ustaniu tytułu ubezpieczenia, a w tym przypadku po ustaniu stosunku pracy. W art. 46 została określona jedynie górna granica wysokości podstawy wymiaru zasiłku chorobowego.

Dlatego też, jeśli podstawa wymiaru zasiłku za okres choroby od 20 do 31 marca przypadający jeszcze w trakcie okresu wypowiedzenia, a więc istnienia tytułu ubezpieczeniowego, nie była wyższa niż 100 proc. przeciętnego wynagrodzenia, to podstawa za okres od 1 do 12 kwietnia się nie zmieni. Jeśli była wyższa, w kwietniu zostanie obniżona.

Jeśli zaś chodzi o kolejną niezdolność do pracy, przypadającą już po przerwie, trzeba przede wszystkim zwrócić uwagę na art. 7 ustawy zasiłkowej. Zgodnie z nim zasiłek chorobowy przysługuje również osobie, która stała się niezdolna do pracy po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli niezdolność do pracy trwała bez przerwy co najmniej 30 dni i powstała:

• nie później niż w ciągu 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego;
• nie później niż w ciągu trzech miesięcy od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego ‒ w razie choroby zakaźnej, której okres wylęgania jest dłuższy niż 14 dni, lub innej choroby, której objawy chorobowe ujawniają się po okresie dłuższym niż 14 dni od początku choroby.

W opisywanym przypadku niezdolność ta powstała 15 kwietnia, a więc 15. dnia po ustaniu tytułu ubezpieczeniowego. Gdyby przerwy w niezdolności do pracy nie było, zasiłek byłby należny za cały jej okres (z zastrzeżeniem, że nie dłużej niż 91 dni od ustania tytułu ubezpieczeniowego). ©℗