W 2022 r. jesteśmy płatnikiem zasiłków z ubezpieczenia społecznego. Jedna z pracownic powyżej 50. roku życia w 2021 r. po pobraniu w lutym wynagrodzenia chorobowego za 14 dni kolejny raz poważnie zachorowała w październiku 2021 r. (10 dni), a następnie w listopadzie (15 dni). Obecnie nieprzerwanie choruje od 18 grudnia. Jak prawidłowo ustalić okres zasiłkowy i do kiedy pracownicy wypłacać zasiłek?

odpowiedź

Dokładna odpowiedź na to pytanie zależy od tego, w którym momencie w 2021 r. otworzył się okres zasiłkowy. Okres pobierania zasiłku chorobowego jest bowiem ograniczony. Zasiłek ten przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby lub niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (dalej: ustawa zasiłkowa), jednak nie dłużej niż przez 182 dni. Jest to podstawowy okres zasiłkowy. Przy czym do 31 grudnia 2021 r. zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy zasiłkowej do okresu zasiłkowego wliczało się okresy poprzedniej niezdolności do pracy spowodowanej tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekraczała 60 dni. Natomiast od 1 stycznia 2022 r. do okresu zasiłkowego wlicza się okresy poprzednich niezdolności do pracy, jeżeli przerwa między ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekraczała 60 dni. Innymi słowy, jeśli między kolejnymi okresami niezdolności do pracy wystąpi przerwa wynosząca 60 dni lub mniej, to te okresy sprzed przerwy też są wliczane do jednego okresu zasiłkowego, niezależnie od rodzaju choroby. Zgodnie z przepisami przejściowymi ustawy z 24 czerwca 2021 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw zasiłki oraz świadczenie rehabilitacyjne, do których prawo powstało przed 1 stycznia 2022 r., wypłaca się – za cały okres nieprzerwanej niezdolności do pracy – w wysokości, na zasadach i w trybie określonych w przepisach ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2022 r.
Aby prawidłowo ustalić okres zasiłkowy, najpierw należałoby odpowiedzieć na pytanie, czy u pracownika w listopadzie 2021 r. zaczął się nowy okres zasiłkowy, a więc czy przyczyną tamtej niezdolności była inna choroba niż ta, która spowodowała poprzednią niezdolność w październiku 2021 r. Jeśli tak, to od listopada 2021 r. trwa nieprzerwanie jeden okres zasiłkowy, który przy ciągłości choroby zakończy się 2 czerwca 2022 r. (182 dni). Jeśli pracownica nadal będzie chorowała, ale lekarz orzeknie, że dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy, to będzie jej przysługiwało świadczenie rehabilitacyjne przez maksymalnie 12 miesięcy. Natomiast jeśli listopadową niezdolność do pracy wywołała ta sama choroba, która wystąpiła w październiku 2021 r., to okres zasiłkowy potrwa do 23 maja, ponieważ absencja z października również zaliczy się do jednego okresu zasiłkowego. ©℗
Podstawa prawna
• art. 9 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1133; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 1621)
• ustawa z 24 czerwca 2021 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1621)