Prawo do świadczenia przedemerytalnego wygasa między innymi z dniem nabycia przez osobę do niego uprawnioną nieruchomości rolnej przekraczającej określoną wielkość. Jednak najczęściej ZUS zmniejsza lub zawiesza wypłacane pieniądze z powodu zbyt wysokich dodatkowych przychodów osiągniętych przez pobierającego świadczenie.

Przepisy wyraźnie określają, kiedy dana osoba nie może już dłużej otrzymywać świadczenia z ZUS lub kiedy musi zostać ono zmniejszone.

Kiedy ustaje prawo do świadczenia

Prawo do świadczenia przedemerytalnego ustaje więc:

  • na wniosek osoby pobierającej świadczenie przedemerytalne,
  • w dniu poprzedzającym dzień nabycia przez daną osobę prawa do emerytury z ZUS lub innego organu emerytalno-rentowego,
  • z dniem osiągnięcia przez daną osobę wieku powszechnego wieku emerytalnego, właściwego dla jej daty urodzenia,
  • z dniem nabycia przez daną osobę prawa własności lub objęcia w posiadanie nieruchomości rolnej o powierzchni użytków rolnych przekraczających 2 ha przeliczeniowe albo współwłasności nieruchomości rolnej, jeżeli udział w nieruchomości przekracza 2 ha przeliczeniowe,
  • wraz ze śmiercią osoby uprawnionej.

Zobacz, komu przysługuje świadczenie emerytalne>>

To osoba pobierająca świadczenie ma obowiązek poinformować ZUS o okolicznościach, które pozbawiają ja prawa do dalszych wpłat. Sumy pobrane już po osiągnięciu odpowiedniego wieku emerytalnego czy po nabyciu nieruchomości rolnej powyżej 2 ha podlegają zwrotowi.

Zawieszenie prawa do świadczenia

Prawo do świadczenia przedemerytalnego może być także zawieszone na wniosek samej osoby, która je otrzymuje.

ZUS natomiast zawiesi to prawo, jeżeli osobie uprawnionej do świadczenia zostanie przyznana renta z tytułu niezdolności do pracy lub renta inwalidzka, lub też w przypadku podjęcia wypłaty renty strukturalnej lub świadczenia o charakterze rentowym z instytucji zagranicznej.

Dodatkowe przychody

Także dodatkowe przychody mogą wpłynąć na zawieszenie świadczenia lub przynajmniej na jego wysokość. Chodzi o przychód osiągany z tytułu wykonywania działalności obowiązkowo podlegającej ubezpieczeniom społecznym, za jaką uważa się zatrudnienie, służbę lub inną pracę zarobkową albo pozarolniczą działalność. Doliczyć należy także przychód uzyskiwany za granicą.

Przychodem są także kwoty pobranych zasiłków: chorobowego, macierzyńskiego i opiekuńczego oraz wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, a także kwoty świadczenia rehabilitacyjnego i wyrównawczego, zasiłku wyrównawczego i dodatku wyrównawczego.

Limity przychodów, w których muszą zmieścić się dorabiający do świadczenia przedemerytalnego, wynoszą:

  • tzw. dopuszczalna kwota przychodu - 25 proc. przeciętnego wynagrodzenia w roku kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego do celów emerytalnych,
  • tzw. graniczna kwota przychodu - 70 proc. przeciętnego wynagrodzenia w roku kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji.

Jeśli podatnik przekroczy graniczną kwotę przychodu, prawo do świadczenia przedemerytalnego ulega zawieszeniu. Od 1 marca 2014 roku miesięczna dopuszczalna kwota przychodu wynosi 912,60 zł (roczna - 2 555,10 zł), natomiast miesięczna graniczna - 10 951,20 zł (roczna - 30 661,20 zł).

Zmniejszenie świadczenia

W przypadku, gdy przychód uzyskany przez świadczeniobiorcę będzie wyższy od dopuszczalnej kwoty przychodu, jednak nie przekroczy granicznej kwoty przychodu, świadczenie przedemerytalne ulega stosownemu zmniejszeniu - o wartość odpowiadającą kwocie tego przekroczenia.

Przy czym, jeżeli to zmniejszenie powoduje, że kwota świadczenia przedemerytalnego jest niższa od tzw. gwarantowanej kwoty świadczenia, wypłacana jest kwota gwarantowana, która wynosi w tym roku 495,69 zł na miesiąc (rocznie - 5.948,28 zł).

Podstawa prawna

Ustawa z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 170)

Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440 ze zm.)