Subskrybuj nas na Youtube
Orzeczenie Trybunału jest odpowiedzią na pytania prejudycjalne zadane przez Najwyższy Sąd Administracyjny Finlandii dotyczące zgody na odstrzał siedmiu wilków w północnej Finlandii.
Fińscy urzędnicy zezwolili na odstrzał wilków argumentując, że możliwość przeprowadzenia legalnego odstrzału zmniejszy strach i wrogość ludzi wobec wilków i w efekcie ograniczy kłusownictwo.
Fińska organizacja pozarządowa Tapiola zaskarżyła decyzje urzędników. Sprawa trafiła ostatecznie przed Najwyższy Sąd Administracyjny Finlandii, który zwrócił się do Trybunału (C 674/17) z prośbą o interpretację przepisów Dyrektywy Siedliskowej – aktu prawnego, na podstawie którego chronione są wilki.
Agata Szafraniuk, prawniczka Fundacji ClientEarth Prawnicy dla Ziemi, komentuje wyrok Trybunału: „To ważny wyrok dla ochrony dużych drapieżników w całej Europie, również w Polsce. Trybunał stwierdził, że fiński urząd, wydając zgodę na odstrzał siedmiu wilków w celu przeciwdziałaniu kłusownictwu, nie uzasadnił i nie przedstawił wystarczających dowodów na to, że spełnia to wymogi dyrektywy. Orzeczenie Trybunału przypomina, że uciążliwości spowodowane przez wilki czy też bezpodstawna obawa przed dużymi drapieżnikami nie wystarczy, żeby zezwolić na ich odstrzał.”
Lęk przed wilkami jest nieuzasadniony. Zwierzęta te unikają ludzi i praktycznie nigdy ich nie atakują. Istnieją również naukowe dowody na to, że dopuszczenie polowań na wilki nie tylko nie ogranicza kłusownictwa, ale wręcz zaostrza problem. Tymczasem wilki i inne duże drapieżniki pełnią kluczową rolę dla utrzymania równowagi w europejskich ekosystemach lądowych.
„Orzeczenie to powinno być sygnałem ostrzegawczym dla wszystkich krajów UE. Od ochrony wilków i innych ważnych gatunków można odstąpić tylko w najbardziej wyjątkowych przypadkach, które Trybunał precyzyjnie wskazał.” – kontynuuje Agata Szafraniuk. „Okoliczności wskazane przez Trybunał występują niezwykle rzadko, nie jest to więc w żadnym wypadku zielone światło dla polowań na wilki”.
Pytanie prejudycjalne (wstępne pytanie prawne) zadaje sąd krajowy do Trybunału Sprawiedliwości UE w sytuacjach niejasnych, powstałych na skutek stosowania prawa krajowego i europejskiego. Pytanie takie można zadać, gdy przed sądem krajowym pojawi się nowe zagadnienie interpretacyjne, które ma zasadnicze znaczenie dla jednolitego stosowania prawa Unii Europejskiej bądź w sytuacji, w której istniejące orzecznictwo wydaje się nie dostarczać koniecznych wyjaśnień.
Orzeczenie prejudycjalne zawiera wykładnię przepisu prawa unijnego i jest wiążące dla sądu krajowego, który wystąpił z pytaniem ale również ustanawia interpretację prawa UE, która winna być stosowania w całej UE. Orzeczenie jest rozstrzygające i nie podlega zaskarżeniu.
Fundacja ClientEarth Prawnicy dla Ziemi