Przepisy ustawy z 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (Dz.U. poz. 888 ze zm.) nie nakładają na przedsiębiorców obowiązku przyjmowania odpadów opakowaniowych po produktach, których nie mają w swojej ofercie.
Art. 44 stanowi, że przedsiębiorca prowadzący jednostkę handlu detalicznego o powierzchni handlowej powyżej 2000 m2 jest obowiązany prowadzić na własny koszt selektywne zbieranie odpadów opakowaniowych po produktach w opakowaniach, które znajdują się w ofercie handlowej tej jednostki, według rodzajów opakowań, z których powstały odpady.
Oznacza to, że butelki obowiązkowo przyjmą większe sklepy – a przyjmowane opakowania muszą być po takich produktach, które znajdują się w ich ofercie handlowej.
Pozostałe sklepy detaliczne, które sprzedają produkty w opakowaniach obowiązane są przekazywać klientom informacje o dostępnych systemach zwrotu, zbierania i odzysku, w tym recyklingu, odpadów opakowaniowych.
Osobną kwestią jest zwrot pobranej kaucji. Zasady obrotu butelkami ustalają producenci i sprzedawcy tych produktów i wynikają z obowiązków w zakresie ochrony środowiska. Ustalana jest między nimi kaucja, która następnie ew. staje się elementem umowy sprzedaży – pomiędzy sprzedawcą a konsumentem. W tym zakresie należałoby się odwołać do kodeksu cywilnego.
W tym wypadku pobranie przy zakupie kaucji za butelkę oznacza zawarcie umowy pomiędzy kupującym a sprzedającym, na mocy której sprzedający zobowiązuje się przyjąć od kupującego określoną liczbę butelek za zwrotem konkretnej ustalonej przy zakupie kwoty, na warunkach określonych przez strony umowy. Konsument chcący uzyskać zwrot pobranej uprzednio kaucji powinien wykazać, iż do jej pobrania rzeczywiście doszło. Sprzedawca może zażądać dowodu - okazania paragonu, na którym operacja pobrania kaucji została odnotowana.