Ustawa, która wprowadza górne granice wynagrodzeń menadżerów, ma zastosowanie do:
- przedsiębiorstw państwowych;
- jednoosobowych spółek Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego;
- spółek prawa handlowego, w których udział Skarbu Państwa albo jednostek samorządu terytorialnego przekracza 50 proc. kapitału zakładowego lub liczby akcji, a także spółek, w których te spółki posiadają ponad 50 proc. kapitału zakładowego lub liczby akcji;
- agencji państwowych, bez względu na ich formę organizacyjno-prawną, w tym agencji wykonawczych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych;
- instytutów badawczych lub podmiotów, do których stosuje się odpowiednio przepisy o instytutach badawczych;
- fundacji, w których dotacja ze środków publicznych przekracza 25 proc. rocznych przychodów albo w których mienie pochodzące ze środków publicznych przekracza 25 proc. majątku fundacji na koniec roku kalendarzowego i jego wartość przekracza 10 proc. przychodów tej fundacji;
- samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej;
- państwowych jednostek budżetowych, z wyjątkiem organów administracji publicznej i organów wymiaru sprawiedliwości oraz podmiotów, których kierownicy podlegają przepisom ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz. U. z 2011 r. Nr 79, poz. 430 i Nr 112, poz. 654).
Kogo dotyczy ustawa?
Podjęcie pracy w wyżej wymienionych podmiotach nie oznacza automatycznie, że przepisom ustawy podlegają wszyscy zatrudnieni pracownicy. Ograniczenia dotyczą osób, które w takich jednostkach pełnią funkcję:
- kierowników, a w szczególności dyrektorów, prezesów, tymczasowych kierowników, zarządców komisarycznych i osób zarządzających na podstawie umów cywilnoprawnych;
- zastępców kierowników a w szczególności zastępców dyrektorów i wiceprezesów;
- członków zarządu;
- głównych księgowych;
- likwidatorów jednostek;
- członków rad nadzorczych i komisji rewizyjnych;
- kierowników samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej.
Ustawa ma również zastosowanie do osoby fizycznej i spółki cywilnej prowadzącej działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej; oraz osoby prawnej, z którą podmiot prawny, o którym mowa w art. 1 pkt 1 i 4–10 ustawy o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi, zawarł umowę o świadczeniu usług w zakresie zarządzania, zwanej dalej „podmiotem zarządzającym”.
Ile można zarobić zgodnie z prawem?
Maksymalna wysokość wynagrodzenia osób, których dotyczą przepisy ustawy kominowej, nie może przekraczać wielokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w czwartym kwartale roku poprzedniego, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.
Przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w czwartym kwartale 2013 roku wyniosło 4004,35 złotych. Oznacza to, że wysokość miesięcznego wynagrodzenia osób objętych ustawą kominową nie może przekroczyć:
- sześciokrotności przeciętnego wynagrodzenia w IV kwartale 2013 roku czyli 24026,10 złotych w przypadku osób zatrudnionych w przedsiębiorstwach państwowych lub w spółkach z udziałem Skarbu Państwa;
- czterokrotności przeciętnego wynagrodzenia w IV kwartale 2013 roku czyli 16017,40 złotych w przypadku osób zatrudnionych w samorządowych jednostkach organizacyjnych posiadających osobowość prawną, spółkach prawa handlowego, w których udział spółek przekracza 50 proc. kapitału zakładowego lub 50 proc. liczby akcji. Jest to również górna granica miesięcznego wynagrodzenia dla likwidatorów, syndyków i zarządców masy upadłościowej;
- trzykrotności przeciętnego wynagrodzenia w IV kwartale 2013 roku czyli 12013,05 złotych w przypadku osób, które są zatrudnione w państwowych jednostkach budżetowych, z wyjątkiem organów administracji publicznej i organów wymiaru sprawiedliwości oraz podmiotów, których kierownicy podlegają przepisom ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz. U. z 2011 r. Nr 79, poz. 430 i Nr 112, poz. 654).
- maksymalnie 4004.35 złotych mogą zarobić członkowie organów nadzorczych jednostek organizacyjnych wymienionych w ustawie, a w szczególności rad nadzorczych i komisji rewizyjnych.