Pracodawca delegujący swoich pracowników do wykonywania pracy na terytorium Francji, pomimo zatrudniania pracowników na podstawie polskiego kodeksu pracy, musi stosować francuskie przepisy prawa pracy.

Polscy pracownicy delegowani podlegają francuskiemu ustawodawstwu tylko co do tzw. przepisów wymuszających swoje zastosowanie. Przepisy te określają minimalny zakres ochrony pracownika delegowanego. Podobnie jak w przypadku stosowania polskiego kodeksu pracy, pracodawca musi zapewnic pracodawcy warunki takie jak określone w kodeksie lub korzystniejsze (norma semiimperatywna). Poniżej wykaz najważniejszych z tych norm.

Zapewnienie minimalnego wynagrodzenia

Podstawowym obowiązkiem pracodawcy jest zapewnienie wynagrodzenia zgodnego ze stawkami obowiązującymi we Francji. Podstawową stawką wynagrodzenia jest, tzw. SMIC (Salaire minimum interprofessionnel de croissance). Od 1 stycznia 2013 roku SMIC wynosi 9,43 €/h, co daje miesięcznie wynagrodzenie w wysokości 1430,22 €. Oprócz SMIC, istnieją stawki szczególne obowiązujące dla danych zawodów, np. dla pracowników z branży budowlanej lub medycznej oraz stawki obowiązujace w różnych departamentach.

Uwaga: Tygodniowy wymiar czasu pracy we Francji różni się od obowiązującego w Polsce i wynosi 35 godzin. Jeżeli więc pracownik przebywający na delegacji pracuje więcej godzin, niż przewiduje to francuskie prawo pracy, wówczas jego wynagrodzenie będzie wyższe, ponieważ pracodawca ma obowiązek uwzględnić godziny nadliczbowe. Za godziny nadliczbowe stawka za godzinę pracy jest powiększana o 25%, w przypadku pierwszych trzynastu godzin nadliczbowych i o 50 % w przypadku kolejnych godzin nadliczbowych. W ramach rekompensaty za godziny nadliczbowe, pracodawca może, a niekiedy ma obowiązek zwolnić pracownika z pracy w innym dniu.

Respektowanie minimalnego wynagrodzenia pracodawca powinien odpowiednio udokumentować. Co do zasady pracodawca powinien prowadzić miesięcznie listy płac będące odpowiednikiem francuskich bulletins de paies, jednak w przypadku delegacji krótszych niż 1 miesiąc wypłatę wynagrodzenia można udokumentować w dowolny sposób (potwierdzenie przelewu, wycinki płac itp.).

Ogólny wymiar czasu pracy i okresy odpoczynku

Tygodniowy wymiar czasu pracy wynosi 35 godzin. Jeżeli pracodawca życzy sobie, aby jego personel pracował w okresie oddelegowania 8 godzin dziennie lub dłużej przez 5 dni w tygodniu, czyli w sumie 40 godzin tygodniowo, musi liczyć się z tym, że 5 godzin będzie rozliczanych na zasadzie godzin nadliczbowych.

Czas pracy nie może przekroczyć w tygodniu - 48 godzin, dziennie - 10 godzin, a średnio w tygodniu przez kolejne 12 miesięcy - 44 godzin. Dziennie, pracownikowi przysługuje co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku, a w tygodniu dodatkowo 24 godziny. W sumie 35 godzin odpoczynku w każdym tygodniu. Odpoczynek ten powinien przypadać w niedzielę.

Ponadto pracownik, który pracuje co najmniej 6 godzin w danym dniu, ma prawo do 20-minutowej przerwy wliczanej do czasu pracy.

Przepisy branżowe zawarte w układach zbiorowych pracy mogą przewidywać inne warunki dotyczące czasu pracy. Na przykład w przypadku budownictwa tygodniowy wymiar odpoczynku wynosi 48 godzin przypadające na niedzielę oraz sobotę lub poniedziałek.

Przekroczenie powyższych norm czasu pracy wymaga zgody odpowiedniego urzędu. W przypadku normy dobowej, należy zwrócic się o pozwolenie do inspekcji pracy.

Wynagrodzenie za urlop

W stosunku do polskich pracodawców z branży budowlanej obowiązują także francuskie przepisy dotyczące liczby dni urlopu oraz wynagrodzenia za urlop. Oznacza to, że proporcjonalnie do okresu pobytu we Francji delegowanego pracownika, czas urlopu oraz wynagrodzenie za urlop powinny być naliczane według przepisów francuskich. We Francji zasadą jest 30 dni urlopu płatnego przy czym do dni urlopu wlicza się soboty.

Francuskie przepisy nie będą miały natomiast zastosowania w zakresie urlopów bezpłatnych oraz odnośnie prawa do łączenia urlopów i wypłaty ekwiwalentu za urlop.

Dni wolne od pracy

W całej Francji następujące dni są wolne od pracy:

1 stycznia
Poniedziałek Wielkanocny
1 maja
8 maja
Święto Wniebowstąpienia Pańskiego
Poniedziałek święta Zesłania Ducha Świętego
14 lipca
15 sierpnia
1 listopada
11 listopada
25 grudnia









Badania lekarskie

Każdy pracownik, który pracuje na terenie Francji, musi posiadać aktualne badania lekarskie. Zaświadczenia lekarskie wydawane w Polsce są we Francji uznawane, ale badania muszą być powtarzane tak często, jak przewidują to przepisy francuskie. Co do zasady oznacza to obowiązek przeprowadzania badań co 24 miesiące.

Inne prawa i wolności pracowników

Oprócz kwestii wynagrodzenia pracowników, czasu pracy czy urlopów polski pracodawca delegujący pracownika do Francji musi przestrzegać pewnych praw i wolności pracowniczych. Większość z nich obowiązuje także w Polsce. Są to: indywidualne i zbiorowe wolności związane ze stosunkiem pracy, zakaz dyskryminacji i równouprawnienie kobiet i meżczyzn, ochrona macierzyństwa, urlop macierzyński i ojcowski, urlopy okolicznościowe, prawo do strajku, zasady dotyczące zdrowia i bezpieczeństwa w pracy, wiek dopuszczenia do pracy, szczególne przepisy dotyczące pracy młodocianych, a także przepisy dotyczące bezpieczeństwa i zdrowia pracowników.

Justyna Szawan-Sieradzka, Doradca prawny w firmie KomFort Polska Sp. z o.o., www.komfortgroup.eu