Prawo do odliczenia od podatku kwoty ulgi prorodzinnej i otrzymania dodatkowego zwrotu z tytułu tej ulgi przysługuje podatnikowi, który - rzecz jasna- opiekował się dzieckiem. Ustawodawca wyróżnia tu przypadki wykonywania władzy rodzicielskiej, pełnienia funkcji opiekuna prawnego (pod warunkiem, że dziecko z nim zamieszkiwało) a także opieki w roli rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu.
Błędnie wypełniłeś PIT? Sprawdź, jak dokonać korekty
Fiskus przy odliczeniu bierze pod uwagę każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik opiekował się dzieckiem. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia kwoty podlegające odliczeniu. W przypadku jednego dziecka jest to kwota 92, 67 zł jeśli dochody podatnika pozostającego przez cały rok w związku małżeńskim i jego małżonka nie przekroczyły w roku kalendarzowym kwoty 112 000 zł. Podatnik niepozostający w związku małżeńskim (także tylko przez część roku podatkowego) może odliczyć wskazaną kwotę jeśli jego dochód nie przekroczy 56 000 zł.
Rodzice nie mogą być pewni prawa do ulgi podatkowej
Opiekunowie zajmujący się dwójką dzieci będą mogli odliczyć 92, 67 zł na każde dziecko. W przypadku trojga lub więcej dzieci odliczana kwota to 92. 67 na pierwsze i drugie dziecko i 166, 67 na trzecie. Na czwarte i kolejne dziecko kwota odliczenia to 225 zł. Warto pamiętać, że ulga ta odliczana jest od podatku, a nie od dochodu.
Podstawa prawna: Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych