Brak podpisu, nieprawidłowe odliczenie ulgi podatkowej, niedołączenie potrzebnych dokumentów to typowe błędy popełniane przez podatników podczas corocznego rozliczenia z urzędem skarbowym. Mimo że termin złożenia zeznania podatkowego za rok 2015 minął 2 maja, skorygować przedstawiony fiskusowi formularz można przez kolejne 5 lat. Dlaczego warto zrobić to szybciej? Jak nanieść poprawki na przesłany już formularz?

Jak skorygować zeznanie podatkowe?

Początkiem 2016 roku nastąpiły istotne zmiany w przepisach dot. prawa podatkowego. Jedna z nich likwiduje konieczność dołączania pisemnego uzasadniania przyczyn korekty zeznania podatkowego. Dzięki tej zmianie, PIT za 2015 rok można skorygować sprawniej. Jak to zrobić? Poprawić zeznanie możemy zarówno przez Internet, jak i bezpośrednio w urzędzie skarbowym. Korekty dokonuje się składając deklarację oznaczoną jako „korekta”. W formularzu podatkowym podatnik ma wybór między formularzem oznaczonym jako zeznanie i jego korekta. Dzięki zeznaniu korygującemu podatnik zmienia treść pierwotnie przekazanej deklaracji. Najczęściej popełnione tam błędy dotyczą braku załączonych załączników, nieprawidłowego odliczenia ulg czy nawet braku podpisu. W wyniku zmiany zeznanie pierwotnie złożone nie będzie brane przez organ skarbowy pod uwagę, natomiast w przypadku kontroli, organ podatkowy podda sprawdzeniu informacje wynikające z zeznania poprawionego.

Kiedy należy poprawić zeznanie? Mimo, że termin na złożenie zeznania podatkowego za rok 2015 minął 2 maja, to na złożenie korekty mamy 5 lat od wniesienia do urzędu skarbowego formularza, który chcemy poprawić. Czas jednak w tym przypadku działa na korzyść podatnika ponieważ w wyniku złożenia korekty może się okazać, iż istnieje konieczność przekazania fiskusowi należnego podatku a wraz z nim odsetek. Dlatego też, mimo że termin na złożenie korekty zeznania podatkowego za 2015 rok mija dopiero w roku 2020, poprawione zeznanie najlepiej złożyć zaraz po wykryciu błędu.

Organ podatkowy także zauważy błędy

Organy podatkowe w ramach czynności kontrolnych w pierwszej kolejności sprawdzają terminowość złożenia deklaracji oraz wpłacania podatków. Następnie przystępują do weryfikacji przedstawionych przez podatnika danych. W razie stwierdzenia, że deklaracja zawiera błędy rachunkowe lub inne oczywiste omyłki bądź że wypełniono ją niezgodnie z ustalonymi wymaganiami, organ podatkowy w zależności od charakteru i zakresu uchybień koryguje deklaracje lub zwraca się do podatnika o złożenie wyjaśnień.

Jeśli organ sam dokona poprawki, doręcza podatnikowi uwierzytelnioną kopię skorygowanej deklaracji wraz z informacją o związanej z korektą deklaracji zmianie wysokości zobowiązania podatkowego, kwoty nadpłaty lub zwrotu podatku albo kwoty nadwyżki podatku do przeniesienia lub wysokości straty, albo informacją o braku takich zmian, oraz pouczeniem o prawie wniesienia sprzeciwu. Jeśli podatnik nie zaakceptuje poprawek naniesionych przez urząd, ma 14 dni na zgłoszenie sprzeciwu. Jeśli tego nie zrobi, poprawki naniesione przez urząd niosą za sobą takie same skutki prawne jak w przypadku korekty autorstwa podatnika.

Polska nie jest rajem. Ani podatkowym, ani składkowym
Polska nie jest rajem. Ani podatkowym, ani składkowym

Zobacz również

Kary za błędy w zeznaniach podatkowych

Na kary karno-skarbowe narażają się w szczególności podatnicy, którzy zaniedbali obowiązek podatkowy przez złożenie zeznania po wyznaczonym terminie lub zlekceważyli tę powinność. To także osoby, które celowo wprowadziły organy skarbowe w błąd podając fałszywe informacje. W przypadku ukrywania dochodów lub zaniżania wysokości należnego podatku przez podatników, kara może być szczególnie dotkliwa. „Kto przez podanie danych niezgodnych ze stanem rzeczywistym lub zatajenie rzeczywistego stanu rzeczy wprowadza w błąd właściwy organ narażając na nienależny zwrot wydatków, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności, albo obu tym karom łącznie”- czytamy w art. 76 ustawy. Ta przewiduje karę grzywny za wykroczenie oraz przestępstwo skarbowe.

Z wykroczeniem mamy do czynienia w przypadku, kiedy wartość popełnionego przez podatnika czynu nie przekroczy pięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia. W 2016 roku jest to kwota 9250 zł, gdyż kwota minimalnego wynagrodzenia to 1850 zł. Przekroczenie wskazanej sumy kwalifikuje dany czyn do kategorii przestępstwa skarbowego. Wymierzając karę grzywny, sąd określa liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki dziennej. Wówczas najniższa liczba stawek wynosi 10, a najwyższa – 720.

Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa
Ustawa z dnia 10 września 1999 roku Kodeks karny skarbowy