Art. 27 ustawy z 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i rzeczniku praw pacjenta (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 159 ze zm.) przewiduje, że dokumentacja medyczna może być udostępniana pacjentowi w trzech formach. Po pierwsze, można się z nią zapoznać na miejscu, po drugie szpital może sporządzić wyciąg, odpis lub kopię dokumentów. Wreszcie na żądanie chorego ma obowiązek wydać oryginały, jeśli domaga się tego uprawniona instytucja. Przy czym – zgodnie z art. 27 ustawy – oryginalna historia choroby jest wydawana za pokwitowaniem odbioru i z zastrzeżeniem zwrotu jej po wykorzystaniu.
Natomiast w myśl par. 78 ust. 2 rozporządzenia ministra zdrowia z 21 grudnia 2010 r. w sprawie rodzajów i zakresu dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 177), na placówce medycznej w przypadku wydania oryginału dokumentów ciąży obowiązek pozostawienia w archiwum jej kopii lub pełnego odpisu.
Praktyka jest zupełnie inna. Szpitale, jeśli wydają oryginały, żądają w zamian dowodu osobistego chorego. Krystyna Barbara Kozłowska, rzecznik praw pacjenta, przypomina, że jest to bezprawne.
– Pacjent nie powinien być proszony o pozostawienie dowodu osobistego jako zastawu – podkreśla Krystyna B. Kozłowska. Tłumaczy, że zgodnie z art. 33 ustawy z 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (t.j. Dz.U. z 2006 r. nr 139, poz. 993 ze zm.), tych ostatnich nie wolno zatrzymywać, z wyjątkiem przypadków określonych w ustawie. Ponadto zauważa, że takie działanie jest nieuzasadnione, bo dokumentacja medyczna zawiera dane pozwalające na ustalenie tożsamości pacjenta, m.in. imię i nazwisko, numer PESEL, adres.
– Podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych dysponuje więc wszelkimi danymi, które są zamieszczone w dowodzie osobistym, a które będą pomocne przy ewentualnym dochodzeniu zwrotu oryginału dokumentacji medycznej, jeśli nie zostanie ona oddana – wskazuje RPP.