Jak podaje ZUS, w 2020 r. udzielono ich w sumie 25,3 mln.

Dla porównania w 2019 r. było ich 25,2 mln. Tymczasem liczba osób, według oficjalnych statystyk, u których zdiagnozowano pozytywny wynik COVID-19, przekroczyła milion.
Były oczywiście zauważalne zwyżki wraz z nasileniem się epidemii. Jak w marcu (wówczas do ZUS wpłynęło 3,3 mln e-zwolnień, rok wcześniej było ich 2,2 mln) i na jesieni – w październiku i listopadzie (odpowiednio 2,4 mln w 2019 r. do 3,1 mln w 2020 r. i 2,1 mln wobec 2,7 mln), ale wraz z tym, jak była zamrażana gospodarka i wprowadzany lockdown, liczba zwolnień malała. Przykładem jest kwiecień, maj, ale i okres wakacji, kiedy epidemia osłabła, czy też koniec roku, gdy ponownie zamknięto galerie, kina, hotele. To oznaczało, że wiele osób nie musiało pojawiać się w pracy i w razie choroby iść na L4 – tłumaczą eksperci. Mogły pracować z domu pomimo choroby.
Prawda jest też taka, że duża część osób przechodziła wirus łagodnie, w związku z czym pozostawała aktywna zawodowo. Przez cały czas izolacji.
Koniec lewych L4. Rząd skróci okres pobierania zasiłku chorobowego

Zobacz również
Paweł Żebrowski, rzecznik ZUS, dodaje, że to też zasługa zmiany przepisów. By wyjść naprzeciw osobom przechodzącym COVID-19 bezobjawowo, zdecydowano, że lekarz nie wystawia pacjentowi w izolacji domowej druku ZUS ZLA, podobnie jak sanepid nie wystawia dla pracodawców decyzji administracyjnej o kwarantannie.
Informacje te ZUS pozyskuje od jesieni z Centralnego Systemu EWP, w którym zapisane są dane o obowiązku kwarantanny i izolacji pacjentów. To oznacza, że jeśli pracownik czuje się źle i jest niezdolny do pracy, powinien zgłosić ten fakt pracodawcy, a ten musi wystąpić z wnioskiem do ZUS o wypłacenie zasiłku chorobowego. Jak ktoś nie chciał zwolnienia, mógł dalej pracować. – Wiele zmieniło też wprowadzenie zasiłków opiekuńczych. One też mogły przyczynić się do mniejszej popularności zwolnień – dodaje Paweł Żebrowski.
Zdaniem ekspertów to także efekt tego, że głównie chorowały osoby po 65. roku życia, czyli seniorzy, którzy nie potrzebowali zwolnienia z pracy. Jak mówiła w listopadzie Gertruda Uścińska, prezes ZUS, w rozmowie z DGP: „Większość chorych na COVID-19 nie otrzymuje zwolnienia, bo nie jest im ono potrzebne”. Jak wyliczała, kiedy w październiku na kwarantannie przebywało 405 tys. chorych, a w izolacji 246 tys., to z tej grupy 68 proc. stanowiły osoby ubezpieczone w ZUS. Jak dodawała, zwolnienia na COVID przede wszystkim brali pracownicy służby zdrowia: stanowiły one 23 proc. ogółu, plasując się na pierwszym miejscu wśród schorzeń tej grupy.
Jak będzie w tym roku? Na razie styczeń przyniósł spadek liczby udzielanych zwolnień. Z danych ZUS wynika, że wystawiono ich 1,7 mln wobec 2,24 mln w analogicznym miesiącu 2020 r. i 2,66 mln w styczniu 2019 r.
Jest jeszcze jeden czynnik. Zdalna praca i izolacja spowodowana lockdownem plus zamknięte szkoły przekładają się też na mniejszą liczbę infekcji, z powodu których wystawiane jest wiele zwolnień przez lekarzy. Jak wynika z danych PZH, w styczniu tego roku było 129 tys. przypadków grypy, a przed rokiem ponad 543 tys. W całym 2020 r. na grypę zachorowało natomiast 3,1 mln osób, a w 2019 r. – 4,7 mln.
Współpraca Klara Klinger