Prowadzę przedsiębiorstwo transportowe. Tydzień temu kierując pojazdem, zostałem zatrzymany przez policjantów do rutynowej kontroli. Zarzucili mi, że do tachografu cyfrowego przyłożyłem magnes, przez co na jego karcie i w urządzeniu rejestrującym zapisywał się odpoczynek zamiast faktycznej aktywności, czyli prowadzenie pojazdu. Wojewódzki inspektor transportu drogowego decyzją nałożył na mnie karę pieniężną, choć nie udowodniono, że to ja, a nie zatrudniony przeze mnie kierowca, zainstalowałem magnes. Czy w tych okolicznościach kara jest zasadna?
Tak, gdyż w takiej sytuacji nie jest istotne, kto zamontował magnes, lecz to, że pojazd poruszał się z urządzeniem niedozwolonym, ingerującym w pracę tachografu. Ponadto brak właściwego i skutecznego nadzoru nad przejazdem, a w konsekwencji dopuszczenie do powstania naruszeń, obciąża przedsiębiorcę wykonującego przewóz drogowy (wyrok WSA w Gdańsku z 31 maja 2017 r., sygn. akt III SA/Gd 279/17). Co więcej, odpowiedzialność przedsiębiorcy za naruszenia przepisów ustawy o transporcie drogowym (dalej: u.t.d.) ma rozszerzony zakres, co oznacza, iż ponosi on konsekwencje zarówno niewłaściwej organizacji firmy, jak i braku należytego nadzoru nad zatrudnianymi osobami, tj. kierowcami (por. wyrok WSA w Gliwicach z 11 lipca 2013 r., sygn. akt II SA/Gl 104/13, LEX nr 1355033).
Zgodnie z art. 92a ust. 1 u.t.d. podmiot wykonujący przewóz drogowy lub inne czynności z nim związane, który narusza obowiązki lub warunki takiego przewozu, podlega karze pieniężnej w wysokości od 50 do 10 tys. zł za każde naruszenie. Przy czym wykaz naruszeń obowiązków lub warunków oraz wysokości kar pieniężnych za poszczególne naruszenia określa załącznik nr 3 do u.t.d.
I tak pkt 6.2.1 załącznika stanowi, że wykonywanie przewozu drogowego z ingerencją w działanie urządzenia rejestrującego skutkującą nierejestrowaniem wskazań w zakresie prędkości pojazdu, aktywności kierowcy i przebytej drogi jest zagrożone karą w wysokości 5 tys. zł. Trzeba przy tym zaznaczyć, że nałożenie na przedsiębiorcę kary administracyjnej za to naruszenie nie jest uzależnione od wskazania, kto faktycznie przyłożył magnes zakłócający pracę tachografu. Ponadto, stosownie do art. 32 ust. 1 unijnego rozporządzenia nr 165/2014, przedsiębiorstwa transportowe oraz kierowcy zapewniają poprawne działanie i właściwe użytkowanie tachografów oraz kart kierowcy. Z kolei art. 32 ust. 3 unijnego rozporządzenia nr 165/2014 zabrania fałszowania, ukrywania, likwidowania i niszczenia danych zarejestrowanych na wykresówkach lub przechowywanych w tachografie lub na karcie kierowcy albo zarejestrowanych na wydrukach z tachografu. Przestępstwem jest zresztą każda forma manipulowania tachografem, wykresówką lub kartą kierowcy, która mogłaby spowodować sfałszowanie, zlikwidowanie albo zniszczenie wydrukowanych danych lub informacji.
Podstawa prawna
Art. 92a ust. 1 oraz pkt 6.2.1 załącznika nr 3 do ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1907 ze zm.).
Art. 32 ust. 1 i 3 rozporządzenia nr 165/2014 Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 165/2014 z 4 lutego 2014 r. w sprawie tachografów stosowanych w transporcie drogowym i uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821/85 w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego (Dz.U.UE.L 2014 nr 60 poz 1).
