Dwie nowe regulacje – unijne rozporządzenie eIDAS i wchodząca dzisiaj w życie ustawa o usługach zaufania i identyfikacji elektronicznej, wprowadzająca wspólnotowe przepisy, powinny stanowić kolejny krok, by obywatelom łatwiej załatwiało się urzędowe sprawy.
A i urzędnikom pracowało się lżej. Jak zgodnie twierdzą przedstawiciele administracji państwowej i samorządowej, rewolucja to jednak nie jest. Ale z pewnością kolejny krok ku temu, by cyfrowe zdobycze lepiej wykorzystywać. Bo dzisiaj nie jest z tym dobrze. Z sondy przeprowadzonej przez nas w urzędach gminnych i wojewódzkich wynika, że zainteresowanie e-urzędem nie jest duże, bo przyzwyczailiśmy się do załatwiania spraw na papierze. Przełom jednak widać. Choćby przy programie 500+, przy którym spora część wniosków wpływała drogą elektroniczną. Minister cyfryzacji Anna Streżyńska zapowiada wręcz stworzenie e-urzędu 24/7. Warto, zanim uzupełni się potrzebne regulacje, wsłuchać się też w uwagi urzędników i ekspertów. Bo na razie brakuje choćby, jak zauważa dr Łukasz Goździaszek, adiunkt na Uniwersytecie Wrocławskim, przepisów umożliwiających stosowanie e-pieczęci w obrocie prawnym. A Tadeusz Wachowski, ekspert ds. elektronicznej identyfikacji tożsamości, nie bez podstaw mówi, że i przy eIDAS rząd zostawił urzędników samym sobie, twierdząc, że urzędy obowiązane są dostosować przepisy we własnym zakresie. Co w tej sytuacji powinien zrobić samorząd? Jak zwykle – liczyć na własną roztropność.
W życie weszło unijne rozporządzenie eIDAS w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym.
Umożliwia ono wzajemne uznawanie przez kraje UE środków identyfikacji elektronicznej. Wprowadza m.in. e-pieczęcie, e-doręczenia, konserwację pieczęci i podpisu oraz usługi ich walidacji (sprawdzenia ważności).
Urzędy niechętne udostępnianiu danych obywatelom

Zobacz również
Traci moc ustawa z 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym. W życie wchodzi ustawa z 5 września 2016 r. o usługach zaufania i identyfikacji elektronicznej.
Uchyla ona dotychczasowe przepisy o podpisie elektronicznym stanowiące przeszkodę do bezpośredniego stosowania unijnego prawa. Dopasowuje również terminologię do stosowanej przez UE. Przenosi uprawnienia nadzorcze nad usługami zaufania do ministra cyfryzacji.
Do tego czasu firmy wydające e-podpisy czy e-pieczęcie muszą dostarczyć do resortu cyfryzacji raport z oceny zgodności spełniania przez nich wymogów określonych w nowych przepisach. Niewypełnienie tego zadania uniemożliwi dalsze świadczenie usług.
Zaczyna obowiązywać wymóg wzajemnego uznawania środków identyfikacji elektronicznej (od 1 lipca 2016 r. do 29 września 2018 r. takie działanie ma charakter fakultatywny).
Więcej informacji na ten temat znajduje się w EDGP