Radni mogą w uchwale wskazać jedynie zasady odpłatności za pobyt w ośrodku wsparcia. Nie decydują natomiast o sposobie kierowania do niego osób potrzebujących pomocy.

Takie stanowisko przedstawił wojewoda podlaski, który unieważnił część zapisów uchwały podjętej przez radnych Bargłowa Kościelnego. Jej celem było wykonanie upoważnienia wynikającego z art. 97 ust. 5 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 163 ze zm.). Zgodnie z nim rada gminy lub powiatu ustala szczegółowe zasady ponoszenia odpłatności za pobyt w ośrodkach wsparcia i mieszkaniach chronionych. Jednak zdaniem organu nadzoru zawarte w uchwale postanowienia wykraczają poza uprawnienie wynikające ze wspomnianego przepisu.
Wojewoda zakwestionował wskazanie przez radnych, że ośrodkami wsparcia są noclegownie, hostele, przytuliska oraz schroniska dla osób bezdomnych. W jego ocenie nie mieli oni prawa do stworzenia takiej definicji. Organ nadzoru zwrócił uwagę, że znajduje się ona w art. 51 ust. 2–4 ustawy o pomocy społecznej. Zgodnie z nią ośrodek wsparcia jest jednostką organizacyjną dziennego pobytu, w której mogą być prowadzone miejsca całodobowe. Zalicza się do nich: placówki dla osób z zaburzeniami psychicznymi, dzienne domy pomocy, domy dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży, schroniska i domy dla bezdomnych oraz kluby samopomocy. Radni nie tylko więc pominęli w uchwale część jednostek będących ośrodkami wsparcia, ale też dodali takie, które nie spełniają ustawowej definicji. Nie są nimi bowiem noclegownie, hostele i przytuliska. Jak podkreślił wojewoda, rolą ośrodka wsparcia jest świadczenie opieki i pomocy w zaspokajaniu niezbędnych potrzeb życiowych osobom wymagającym tego ze względu na wiek, chorobę lub niepełnosprawność.
Prawo kontra zarazki, czyli wykroczenia przeciwko zdrowiu
Prawo kontra zarazki, czyli wykroczenia przeciwko zdrowiu

Zobacz również
Zastrzeżenia wzbudziły też zapisy, które odnosiły się do procedury w zakresie udzielania schronienia. Przyznanie tymczasowego miejsca noclegowego miało następować na podstawie pisemnego skierowania i po przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego. Decyzje w tej sprawie miał zaś wydawać kierownik ośrodka pomocy społecznej. W ocenie organu nadzoru takie uregulowanie również nie zawiera się w kompetencjach rady gminy, ponieważ nie można go uznać za element ustalania zasad odpłatności.

ORZECZNICTWO

Rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody podlaskiego nr NK-II.4131.56.2015.DM z 6 maja 2015 r.