Doprecyzowanie przepisów dotyczących mniejszych dostawców wody czy brak obowiązkowych egzaminów dla osób wykonujących oceny ryzyka w wewnętrznych systemach wodociągowych – to niektóre zmiany wprowadzone przez Ministerstwo Infrastruktury (MI) do nowej wersji projektu ustawy o zmianie ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków oraz niektórych innych ustaw.

Do zmiany przepisów obliguje nas dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/2184 w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Unijne regulacje m.in. rozszerzają wymagania dotyczące parametrów jakości wody przeznaczonej do spożycia, modyfikują zasady prowadzenia monitoringu jakości wody, zobowiązują państwa członkowskie do wykonywania oceny strat wody czy też wprowadzają obowiązek podejścia do bezpieczeństwa wody opartego na ryzyku.
Aby spełnić te wymagania, MI przygotowało w sierpniu ubiegłego roku projekt nowelizacji nakładający na przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne i samorządy szereg nowych obowiązków (pisaliśmy o tym w artykule „Kto zapłaci za lepszą wodę?”, DGP nr 159/2022). W toku uzgodnień międzyresortowych, konsultacji publicznych i opiniowania spłynęło ponad 400 uwag. Resort uwzględnił część z nich i przedstawił nową wersję projektu.
Zastrzeżenia budziły m.in. przepisy wyłączające wodociągi dostarczające wodę indywidualnie mniej niż 50 osobom lub w ilości mniejszej niż średnio 10 m sześc. na dobę z nowych obowiązków dotyczących przygotowywania co sześć lat oceny ryzyka w strefie zasilania ujęcia wody i w systemie zaopatrzenia w wodę. Zgodnie z założeniami dyrektywy regulacje doprecyzowano w ten sposób, że nowe obowiązki obejmą również małych dostawców wody, jeśli dostarczanie wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi stanowi przedmiot działalności gospodarczej lub woda ta dostarczana jest do budynków użyteczności publicznej lub do budynków zamieszkania zbiorowego. Resort zrezygnował również z obowiązkowych egzaminów dla osób odpowiedzialnych za przeprowadzanie ocen ryzyka w wewnętrznych systemach wodociągowych. Odpłatne szkolenia i egzaminy miał przeprowadzać Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego PZH – Państwowego Instytutu Badawczego, a uprawnienia miały być ważne przez trzy lata. W obecnym brzmieniu przepisów taka osoba będzie musiała wykazać się ukończeniem studiów w zakresie instalacji sanitarnych, inżynierii środowiska, ochrony środowiska, technologii wody lub higieny wody albo odpowiednimi studiami podyplomowymi. Do tego wymagane będzie minimum trzyletnie doświadczenie zawodowe. ©℗
Etap legislacyjny
Po konsultacjach międzyresortowych i publicznych