Wojewoda podlaski zakwestionował ten zapis uchwały i stwierdził jego nieważność. – W ocenie organu nadzoru takie postanowienia w sposób istotny naruszają prawo – tłumaczy Urszula Dunaj, kierownik zespołu radców prawnych w rozstrzygnięciu nadzorczym wojewody podlaskiego.
Wyjaśnia, że art. 40 ust. 9 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1376) wymienia enumeratywnie przesłanki różnicowania stawek za zajęcie pasa drogowego. Są to m.in.: kategoria drogi, której pas zostaje zajęty, rodzaj urządzenia lub obiektu budowlanego na nim umieszczonego i procentowa wielkość szerokości jezdni, na której znajduje się stoisko. Ustawa nie przewiduje możliwości różnicowania wysokości opłaty w zależności od okresu zajmowania drogi. Z tego względu rada, ustalając stawki, nie może brać pod uwagę żadnych innych czynników niż wymienione w tym przepisie. Zróżnicowanie wysokości stawek może nastąpić wyłącznie na podstawie kryteriów wymienionych w art. 40 ust. 9 ustawy. Określone przez ustawodawcę przesłanki, które rada uwzględnia, ustalając stawki za zajęcie pasa drogowego, stanowią zamknięty katalog czynników.
Czy rada może upoważnić komisję rewizyjną do kontroli spółki z o.o. [PORADNIA SAMORZĄDOWA]
Czy rada może upoważnić komisję rewizyjną do kontroli spółki z o.o. [PORADNIA SAMORZĄDOWA]

Zobacz również
– Ustalając różne stawki, rada nie może więc brać pod uwagę żadnych innych czynników niż te, które zostały wymienione w ustawie. Uchwała jest aktem prawa miejscowego, a organ, wykonując kompetencję przyznaną ustawowo, ma obowiązek postępować zgodnie z udzielonym upoważnieniem – przypomina Urszula Dunaj.
Wojewoda podlaski podważył też inną uchwałę rady miejskiej w podobnej sprawie. Radni chcieli podnieść o 100 proc. stawki za zajęcie pasa drogowego pod stragany, ogródki i inne cele handlowe przy cmentarzach w okresie od 25 października do 5 listopada. Rozwiązanie to zakwestionował wojewoda, wskazując, że rada miasta zastosowała kryteria inne niż ustawowe, co stanowi istotne naruszenie prawa.
Radni – błędnie – nie tylko różnicują dniówki na podstawie czasu zajmowania pasa drogowego, lecz także wprowadzają inne pozaustawowe kryteria. Na przykład uzależniają wysokość opat od rodzaju nawierzchni drogi (inne stosują dla dróg o nawierzchni twardej, a inne dla dróg gruntowych) albo od tego, czy ulica znajduje się na obszarze zabudowanym czy też nie. Tymczasem w takich przypadkach radni także nie mają uprawnień do różnicowania stawek.

orzecznictwo

Rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Podlaskiego z 31 maja 2021 r., nr NK-II.4131.62.2021.ES www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia