Przedsiębiorstwo odwołało się od tej decyzji, twierdząc, że nie może zrealizować tego obowiązku, bo na rynku nie ma chętnych do podjęcia pracy na takich warunkach. Argumentowało, że w zakładzie należącym do przedsiębiorstwa działała służba bhp, tyle że jej funkcje powierzono osobie prowadzącej własną działalność gospodarczą, na podstawie umowy-zlecenia. Taka możliwość jest zapisana w kodeksie pracy. Artykuł 23711 par. 2 dopuszcza możliwość powierzenia przez pracodawcę – przy braku kompetentnych pracowników – wykonywania zadań służby bhp specjaliście spoza zakładu. Musi on posiadać wszystkie niezbędne kwalifikacje oraz ukończyć odpowiednie szkolenie.
Odwołanie zostało jednak oddalone, gdyż par. 1 ust. 3 rozporządzenia z 1997 r. w sprawie służby bezpieczeństwa i higieny pracy nakazuje pracodawcy – który zatrudnia od 100 do 600 pracowników (a w tym przedziale mieściło się zatrudnienie pracowników PGK w K.) – bezwzględnie utworzyć wieloosobową lub jednoosobową komórkę organizacyjną stanowiącą służbę bhp albo zatrudnić w niej pracownika w niepełnym wymiarze czasu pracy. Nawet więc, gdy pracodawca nie ma kompetentnych pracowników, to i tak jest do tego zobligowany i nie ma wyboru pomiędzy jej utworzeniem w zakładzie a powierzeniem wykonywania zadań specjalistom spoza niego.
Przedsiębiorstwo próbowało wykazać, że podejmowało działania w celu znalezienia pracowników o odpowiednich kwalifikacjach. Tyle że robiło to w trakcie albo tuż po dokonaniu czynności kontrolnych przez OIP. W konsekwencji odwołanie zostało przez szczeciński WSA oddalone. Wyrok ten potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny, oddalając skargę kasacyjną przedsiębiorstwa.
NSA przypomniał, że pracodawca zatrudniający powyżej 100 osób powinien utworzyć służbę bhp i zatrudnić pracownika. Osoby z zewnątrz mogłyby ewentualnie wykonywać zadania służby bhp jedynie, gdyby przedsiębiorstwo wykazało, że – pomimo nakazu – nie jest w stanie zatrudnić własnych pracowników. Taką wykładnię prezentuje wcześniejsze orzecznictwo, które NSA w pełni zaakceptował.
– Skarżący na dzień wydania decyzji OIP nie wykazał, że zatrudnienie pracowników nie było możliwe z obiektywnych przyczyn. Wszelkie działania, jakie udowodnił, były podejmowane po wydaniu nakazu utworzenia służby bhp. Tym samym nakaz zawarty w decyzji organu inspekcji pracy był obowiązujący i skarżący powinien go wykonać, czego nie uczynił – powiedział sędzia Przemysław Szustakiewicz.

orzecznictwo

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 lutego 2019 r., sygn. I OSK 841/17.