Zastrzegł jednak, że zgodnie z przepisami polski urząd skarbowy będzie mógł kontaktować się z zagranicznymi kolegami, aby potwierdzić, że do transakcji rzeczywiście doszło i że podatnik naprawdę w nowym lokum mieszka, a nie np. wykorzystuje dla celów działalności gospodarczej.
Pytanie zadał mężczyzna, który w kwietniu 2012 r. kupił lokal mieszkalny, ale już rok później go sprzedał. Za uzyskane pieniądze planował kupić nieruchomość w Niemczech i tam zamieszkać na stałe. Zastanawiał się, czy to wystarczy, aby nie płacić PIT zgodnie z zasadami tzw. ulgi mieszkaniowej. Zapytał o to dyrektora katowickiej izby.
Sam był zdania, że podatku nie zapłaci. Przypomniał, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT w ramach ulgi powinien w ciągu dwóch następnych lat przeznaczyć pieniądze ze sprzedaży lokalu na tzw. cele mieszkaniowe. Jednym z takich wydatków zgodnie z art. 21 ust. 25 ustawy jest zakup nieruchomości w innym kraju UE bądź Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Z art. 21 ust. 27 ustawy o PIT wynika natomiast, że warunkiem stosowania preferencji w takim wypadku jest istnienie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (bądź innego porozumienia), które pozwoli polskiemu fiskusowi zweryfikować, czy zagraniczna nieruchomość rzeczywiście została kupiona i służy celom mieszkaniowym. Mężczyzna przypomniał, że Polska i Niemcy podpisały stosowną umowę w maju 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. nr 12, poz. 90), a jej art. 27 pozwala polskim urzędnikom podatkowym uzyskiwać od niemieckich kolegów konieczne informacje. Mogą więc zweryfikować, czy mężczyzna spełnia warunki do skorzystania z ulgi.
Potwierdził to także dyrektor izby i przyznał, że mężczyzna nie zapłaci PIT od pieniędzy przeznaczonych na zakup niemieckiej nieruchomości. Przyznał, że polscy urzędnicy będą mieli prawo zweryfikować zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania, czy mężczyzna naprawdę kupił nowe lokum i czy wykorzystuje je dla celów mieszkaniowych. Tylko wtedy przysługuje prawo do ulgi.
Interpretacja dyrektora izby skarbowej w Katowicach z 16 lutego 2015 r. (nr IBPBII/2/415-1020/14/MW)