W zeznaniu rocznym PIT za 2013 r. wzrasta ulga na dzieci. Na zmianach w uldze prorodzinnej zyskają rodziny wielodzietne, preferencje stracą natomiast te z jednym z potomkiem, których dochody przekroczą ustawowy limit.
Czy nadwyżka przejdzie na kolejny rok
Zawodowa rodzina zastępcza wychowuje pięcioro małoletnich dzieci. Wyliczyli, że za 2013 r. będzie im przysługiwało odliczenie w wysokości 8340,36 zł. Wiedzą, że nie będą w stanie go w całości wykorzystać. Małżonkowie zeznania roczne składają wspólnie. Czy w związku z tym, że ulgę dla rodzin wielodzietnych podniesiono tak znacznie, zmieniły się zasady jej odliczania?
Mechanizm odliczania ulgi nie zmienił się. To znaczy, że może ona pomniejszyć wyłącznie podatek obliczony na zasadach ogólnych, czyli według skali podatkowej. Odlicza się ją od kwoty, jaką uzyskujemy po pomniejszeniu podatku o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne i tylko do tej wysokości. W praktyce może się oczywiście zdarzyć, że uzyskany w ten sposób limit jest niższy niż przysługująca kwota ulgi prorodzinnej. W takim wypadku nie odliczymy całej ulgi, a jedynie jej część (do wysokości podatku pomniejszonego o składkę zdrowotną). Tak się stanie, jeśli podatnik nie uzyskuje wystarczająco dużego dochodu, a w konsekwencji – nie ma na tyle wysokiego podatku, aby uwzględnić pełne odliczenie.
Dokładnie z taką sytuacją mamy tu do czynienia. Odliczenie ulgi we wspólnym zeznaniu składanym przez rodziców zastępczych spowoduje, że ich zobowiązanie względem fiskusa się wyzeruje, a organ podatkowy zwróci odprowadzane w ciągu roku zaliczki. Niewykorzystana kwota ulgi jednak przepadnie.
Warto też przypomnieć, że ulgę prorodzinną podatnicy wychowujący wspólnie dzieci mogą odliczyć zarówno we wspólnym PIT (jeśli są małżeństwem mającym do tego prawo), jak i w osobnych zeznaniach, jeśli rozliczają się odrębnie. Pamiętać muszą natomiast, że kwota ulgi przysługuje im łącznie, przy czym mogą się nią podzielić dowolnie.
Podstawa prawna
Art. 27f ust. 1, ust. 4 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).
Czy na każde dziecko jest wyższa preferencja
Małżonkowie wychowują czworo małoletnich dzieci. Najmłodsza pociecha ma dwa lata, najstarsza trzynaście. Słyszeli, że w rozliczeniu za 2013 rok będą mogli odliczyć wyższą ulgę prorodzinną niż dotychczas. Czy większą kwotę będą mogli uwzględnić w rocznym PIT na wszystkie czworo dzieci?
Rzeczywiście w rozliczeniach podatkowych za obecny rok (a więc składanych do 30 kwietnia 2014 r.) po raz pierwszy będą miały zastosowanie nowe zasady odliczenia ulgi prorodzinnej. Znacząco zyskają na nich rodziny wielodzietne, którym przyznano wyższą ulgę. Kwota odliczenia wzrośnie, jednak nie na wszystkie dzieci.
W uproszczeniu – ulgę zwiększoną o połowę będzie można odliczyć na trzecie dziecko, natomiast aż o 100 proc. – na czwarte i każde kolejne. Jak widać wysokość kwoty ulgi prorodzinnej na dwoje pierwszych dzieci nie zmienia się. Co to w praktyce oznacza?
Z pytania wynika, że rodzice wychowują czworo dzieci w wieku od dwóch do trzynastu lat. W takim wypadku zasadniczo powinni mieć oni prawo do odliczenia ulgi na każde z dzieci w maksymalnej rocznej wysokości (za dwanaście miesięcy). Na każde z dwojga najstarszych dzieci przysługuje im więc kwota odliczenia w wysokości po 1112,04 zł/r. Ulga na trzecie dziecko wyniesie 1668,12 zł, natomiast na czwarte – 2224,08 zł. W sumie będą mogli odliczyć 6116,28 zł (1112,04 x 2 + 1668,12 + 2224,08).
Podstawa prawna
Art. 27f ust. 1 pkt 1, ust. 2 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).
Czy jest ulga za cały rok na nowe dziecko
Kobieta ma termin porodu wyznaczony na połowę listopada. Posiada już dwoje dzieci w wieku czterech i sześciu lat. Czy w rozliczeniu podatkowym skorzysta z ulgi podatkowej na trzecie dziecko w rocznej wysokości?
Bez zmian pozostaje zasada, że ustalając kwotę przysługującej ulgi prorodzinnej nalicza się ją w stosunku miesięcznym. Ulga na pierwsze i drugie dziecko tak jak w poprzednich latach wynosi 92,67 zł miesięcznie (1112,04 zł rocznie). Wzrasta natomiast ulga na trzecie oraz czwarte i każde kolejne dziecko. I tak miesięczna kwota odliczenia wynosi obecnie:
139,01 zł (1668,12 zł rocznie) – na trzecie dziecko,
185,34 zł (2224,08 zł rocznie) – na czwarte i każde następne dziecko.
Jak stosować zasady miesięcznego naliczania ulgi w przypadku dzieci urodzonych w trakcie roku? Otóż prawo do ulgi na dziecko małoletnie powiązane zostało z wykonywaniem władzy rodzicielskiej. Warunek ten trzeba uznać za spełniony, nawet jeśli dziecko urodziło się w ostatnim dniu roku podatkowego. Za miesiąc narodzin dziecka ulga zawsze należy się w pełnej wysokości (ulgi w takim wypadku nie dzielimy na dni). W związku z podwyżką ulgi ustawodawca doprecyzował dodatkowo, że wyższe odliczenie należy się nawet wtedy, gdy podatnik sprawował nad dzieckiem władzę rodzicielską (albo opiekę prawną lub funkcję rodziny zastępczej) przynajmniej jeden dzień roku.
Podatniczka ma prawo do ulgi prorodzinnej na dwoje pierwszych dzieci za cały rok, tj. w wysokości 2224,08 zł (1112,04 x 2), natomiast w przypadku trzeciego dziecka będzie przysługiwać jej ulga za dwa miesiące (listopad–grudzień), tj. w wysokości 278,02 zł (139,01 x 2). W sumie odliczy więc 2502,1 zł.
Podstawa prawna
Art. 27f ust. 2, ust. 2b ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).
Czy uzyskiwany przez ojca dochód ma znaczenie
Opiekunowie wychowują wspólnie swoją trzyletnią córkę. Nie są małżeństwem. W poprzednich latach korzystali z ulgi prorodzinnej. W całości odliczał ją ojciec dziewczynki, który utrzymuje rodzinę. Jego partnerka nie pracuje. Jest na bezpłatnym urlopie wychowawczym i zajmuje się dzieckiem. Roczny dochód ojca dziecka wynosi ok. 110 tys. zł. Czy w rozliczeniu za 2013 r. rodzina straci ulgę?
Niestety z preferencji nie będzie można skorzystać. Taki skutek ma wprowadzenie do przepisów o uldze prorodzinnej kryterium dochodowego. Dotyczy ono wyłącznie rodzin z jednym dzieckiem, a polega na tym, że przekroczenie przez podatników uprawnionych do ulgi ustalonego w ustawie limitu rocznych dochodów skutkuje utratą prawa do odliczenia. Wysokość tego progu została zróżnicowana – inny ma zastosowanie do małżonków i osób samotnie wychowujących dziecko, inny – do rodziców żyjących w nieformalnych związkach.
W pierwszym przypadku wynosi on 112 tys. zł, przy czym kwota ta dotyczy łącznie małżonków (pozostających w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy). Ma to bardzo istotne znaczenie praktyczne. Dla potrzeb ulgi nie jest bowiem brane pod uwagę to, w jakiej proporcji małżonkowie uzyskują dochody. Jedno z nich może więc uzyskiwać dochód w wysokości 112 tys. zł, a drugie nie pracować wcale i z ulgi skorzystają. Limit w tej samej wysokości dotyczy też osób samotnie wychowujących dziecko.
W przypadku rodziców, którzy nie są małżeństwem, wynosi 56 tys. zł w odniesieniu do każdego z nich. Wprawdzie w sumie daje to również 112 tys. zł, jednak sposób jego ustalenia, tj. odrębnie dla każdego podatnika, skutkuje tym, że rodzice mogą stracić ulgę, mimo że łącznie limitu 112 tys. zł dochodów nie przekraczają.
Tak właśnie się stanie w sytuacji opisanej w pytaniu. Ponieważ ojciec dziecka uprawniony do ulgi osiąga dochód na poziomie 110 tys. zł, nie będzie mógł pomniejszyć swojego podatku. Jednocześnie z odliczenia nie skorzysta również matka dziecka, ponieważ nie uzyskuje żadnego dochodu. Gdyby uzyskiwała dochód, którego wysokość mieściłaby się w limicie 56 tys. zł, tylko ona miałaby prawo skorzystać z odliczenia.
Podstawa prawna
Art. 27f ust. 2 pkt 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).
Czy limit obejmuje różne dochody
Podatnik samotnie wychowuje syna. Posiada własny zakład usługowy, z którego dochód opodatkowuje podatkiem liniowym. Jest również zatrudniony na umowie o pracę na pół etatu. Z pracy osiąga dochód w wysokości ok. 30 tys. zł. Z firmy – ok. 100 tys. zł. Czy na potrzeby ulgi na dziecko musi zliczyć te zarobki?
Podatnik samotnie wychowujący jedno dziecko może skorzystać z ulgi prorodzinnej, o ile jego roczny dochód nie przekroczy kwoty 112 tys. zł. Ustawodawca określił, jakie dochody wliczają się do tego limitu.
Są to dochody: opodatkowane skalą podatkową, podatkiem liniowym oraz ze zbycia papierów wartościowych, o których mowa w art. 30b ustawy o PIT. Dopiero łączny dochód pozwala ustalić, czy mamy prawo do ulgi. Ponieważ podatnik osiąga dochody wliczane do limitu i po ich zsumowaniu go przekracza, z ulgi niestety nie skorzysta.
Dochód, o którym tu mowa, należy rozumieć jako przychód pomniejszony o koszty jego uzyskania oraz po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne (również te zapłacone za granicą).
Warto zwrócić uwagę, że poza ograniczeniem kwotowym pozostają dochody opodatkowane w sposób zryczałtowany, np. ze sprzedaży nieruchomości czy z działalności gospodarczej opodatkowanej ryczałtem ewidencjonowanym lub kartą podatkową.
Podstawa prawna
Art. 27f ust. 2a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).
Czy małżeństwo zawsze decyduje o limicie
Podatnicy w lipcu tego roku zawarli związek małżeński. Dwa miesiące później zostali rodzicami pierwszego dziecka. Czy na potrzeby ulgi prorodzinnej zastosują limit dochodów przewidziany dla małżeństw?
Ustawa o PIT wyraźnie stanowi, w jakiej sytuacji małżonkowie stosują łącznie limit dochodów w wysokości 112 tys. zł, a w jakiej – do każdego z nich zastosowanie ma kwota 56 tys. zł. Pierwszy przypadek dotyczy tylko podatników pozostających w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy. W przeciwnym wypadku – mąż i żona limit ustalają odrębnie, a do każdego z nich zastosowanie ma kwota 56 tys. zł.
Dodatkowo ustawodawca doprecyzował, że za podatnika pozostającego w związku małżeńskim – na potrzeby stosowania ulgi prorodzinnej – nie uważa się osoby:
w stosunku, do której orzeczono separację,
pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.
Podstawa prawna
Art. 27f ust. 2d ustawy z 29 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.).
