Koszty ze stosunku pracy lub umowy-zlecenia określone w stałej wysokości lub procentowo w ustawie o PIT można zwiększyć, gdy posiada się dowody ich poniesienia.
Koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku zatrudnienia. Koszty te jednak mogą być wyższe, ale nie mogą przekroczyć łącznie 2002 zł 5 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z więcej niż jednego stosunku zatrudnienia.
– Gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę to koszty te wynoszą 139 zł 6 gr miesięcznie, a za rok łącznie nie więcej niż 1668 zł 72 gr – przypomina Paweł Małecki, doradca podatkowy z Kancelarii Doradztwa Podatkowego Pama.

120 dni zostało na złożenie PIT za rok 2011

Jednak nie mogą one przekroczyć łącznie 2502 zł 56 gr za rok, gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z więcej niż jednego stosunku zatrudnienia, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.
Jednak gdyby rzeczywiste koszty ponoszone na dojazd do zakładu lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej w związku z wykonywaniem pracy były wyższe od wymienionych, to wydatki te mogą być przyjęte przez pracownika w wysokości wydatków faktycznie poniesionych.
– Muszą one być udokumentowane imiennymi biletami okresowymi w zeznaniu rocznym – przypomina Paweł Małecki.
Do innych kosztów będą mieć prawo osoby, które w 2011 r. były zatrudnione na podstawie umowy cywilnoprawnej. Koszty uzyskania przychodów z tytułu umowy-zlecenia lub umowy o dzieło określone są w wysokości 20 proc. uzyskanego przychodu.
– Z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód – zastrzega nasz rozmówca.
Również w tym przypadku podatnik może udowodnić, że koszty uzyskania przychodów są wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej. Wtedy koszty te ustala sam podatnik w zeznaniu rocznym na podstawie posiadanych dowodów, którymi mogą być np. faktury VAT na zakup materiałów służących do wykonania zleconej pracy.