Odpowiadając na pytanie rzecznika praw obywatelskich, Sąd Najwyższy ponownie uznał, że ogólne przepisy o zabezpieczeniu nie mogą być podstawą osadzenia w Gostyninie.

Sprawa skierowana do poszerzonego składu SN przez RPO dotyczyła możliwości stosowania przepisów kodeksu postępowania cywilnego w postępowaniu toczonym na podstawie ustawy z 22 listopada 2013 r. o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1346 ze zm.).
Chodzi konkretnie o art. 730 par. 1 k.p.c. stanowiący, że „Udzielenia zabezpieczenia może żądać każda strona lub uczestnik postępowania, jeżeli uprawdopodobni roszczenie oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia”, oraz o art. 755 par. 1 k.p.c., zgodnie z którym, jeżeli przedmiotem zabezpieczenia nie jest roszczenie pieniężne, sąd udziela zabezpieczenia w taki sposób, jaki stosownie do okoliczności uzna za odpowiedni.
W odpowiedzi Izba Cywilna wydała wczoraj uchwałę, uznając, że stosowanie tych przepisów we wspomnianym postępowaniu jest niedopuszczalne.
To nie pierwszy raz, gdy Sąd Najwyższy zajmował się tą kwestią. Pierwsza uchwała, wydana przez trzech sędziów, zapadła 30 stycznia 2019 r. (sygn. akt III CZP 75/18). Stwierdzono w niej, że choć stosowanie przepisów o zabezpieczeniu w postępowaniu na podstawie „ustawy o bestiach” jest dopuszczalne, to nie może stanowić podstawy pozbawienia wolności osoby, wobec której nie zapadła jeszcze ostateczna decyzja, czy stwarza zagrożenie dla życia, zdrowia i wolności seksualnej innych osób, i powinna być osadzona w Krajowym Ośrodku Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym.

orzecznictwo

Uchwała 7 sędziów SN z 9 marca 2021 r., sygn. akt III CZP 89/19. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia