Propozycja NRA zakłada nowelizację kodeksu karnego wykonawczego przez zmianę jego art. 215. Dodany do niego par. 3 miałby brzmieć: „Jeżeli tymczasowo aresztowany ma ustanowionego obrońcę, organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, z chwilą powzięcia informacji o ustanowieniu obrońcy przesyła niezwłocznie z urzędu do dyrektora aresztu śledczego, w którym przebywa tymczasowo aresztowany, zarządzenie o zgodzie na wielokrotne widzenie tego obrońcy z tymczasowo aresztowanym. Zdanie drugie art. 217 par. 1 stosuje się odpowiednio. Z chwilą zawiadomienia organu, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, o ustaniu stosunku obrończego, organ z urzędu wydaje zarządzenie o uchyleniu zarządzenia o zgodzie na wielokrotne widzenie tego obrońcy z tymczasowo aresztowanym i przesyła je niezwłocznie do dyrektora aresztu śledczego, w którym przebywa tymczasowo aresztowany”.
Celem projektu jest zniesienie barier techniczno-organizacyjnych w dostępie aresztowanego do obrońcy. Ma on także ułatwić pracę organom procesowym wydającym zgodę na widzenia z pełnomocnikiem. Zgodnie bowiem z obecnym brzmieniem art. 217 k.k.w. musi ją wydać organ, do którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje.
Mimo że art. 215 k.k.w. gwarantuje aresztowanemu możliwość widzenia z pełnomocnikiem bez udziału innych osób (z pewnymi ograniczeniami), w praktyce obrońca musi występować do odpowiedniego organu o pozwolenie. Organ ten nie może go nie rozpatrzyć, ale aresztowany musi czekać na realizację swojego prawa, bo organ musi poświęcić czas na czynności związane z przyjęciem wniosku, rejestracją, rozpoznaniem go oraz przekazaniem pozwolenia do aresztu. Komplikacje pojawiają się, gdy zmienia się zakład karny, prokuratura prowadząca postępowanie albo sygnatura sprawy – w każdym z tych przypadków wniosek trzeba składać od nowa.
„Różnica pomiędzy dotychczasowym stanem prawnym a projektowanym stanem prawnym polega na tym, że nowo projektowany stan prawny po pierwsze: w pełni pozwoli na realizację konstytucyjno-konwencyjnego prawa osoby tymczasowo aresztowanej do kontaktu z obrońcą, po drugie uprości czynności techniczno-organizacyjne organu procesowego, odciążając organ procesowy od wykonywania dodatkowych czynności organizacyjnych, po trzecie usprawni realizację kontaktu tymczasowo aresztowanego z jego obrońcą” – czytamy w uzasadnieniu.