Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (dalej: ustawa wypadkowa) w brzmieniu obowiązującym do 18 września 2021 r. na równi z wypadkiem przy pracy, w zakresie uprawnienia do świadczeń określonych w ustawie, traktuje się wypadek, któremu pracownik uległ:
1) w czasie podróży służbowej w okolicznościach innych niż określone w ust. 1, chyba że wypadek spowodowany został postępowaniem pracownika, które nie pozostaje w związku z wykonywaniem powierzonych mu zadań;
2) podczas szkolenia w zakresie powszechnej samoobrony;
3) przy wykonywaniu zadań zleconych przez działające u pracodawcy organizacje związkowe.
Brzmienie tego przepisu uległo zmianie 18 września 2021 r. w związku z wejściem w życie ustawy z 24 czerwca 2021 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw. W obecnym brzmieniu wstęp do wyliczenia brzmi: „na równi z wypadkiem przy pracy traktuje się wypadek, któremu pracownik uległ (…)”. Tak więc katalog przypadków zrównanych z wypadkiem przy pracy nie uległ zmianie, a jedynie usunięto zastrzeżenie „w zakresie uprawnienia do świadczeń określonych w ustawie”.
Jak wskazują autorzy ustawy w uzasadnieniu noweli, niektórzy płatnicy kwestionowali konieczność podawania tych zdarzeń w ZUS IWA, twierdząc, że są one uznawane za wypadek tylko „w zakresie uprawnienia do świadczeń”. A to oznaczało, że w innych przypadkach już za wypadek nie są uznawane. Po zmianie brzmienia przepisu nie ma już wątpliwości – płatnik powinien uwzględnić w ZUS IWA także zdarzenia określone w art. 3 ust. 2 ustawy wypadkowej. ©℗
Podstawa prawna
•art. 3 ust. 2 ustawy z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1205; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 1621)
•ustawa z 24 czerwca 2021 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1621)
