Piotr Zaremba dokonał w DGP (wydanie z 3 sierpnia) bilansu działań Jacka Kurskiego w TVP. To bilans bardzo uczciwy, a zatem niekorzystny dla prezesa z Woronicza.

Padają w tekście słowa, które zawsze irytują propagandystów z TVP, bo z Bogu tylko znanych przyczyn uważają oni, że propagandystami nie są: „Telewizje Kwiatkowskiego czy Juliusza Brauna wyciszały niewygodne tematy, faworyzowały jednych, a pomijały innych, ale nie prowadziły tak totalnej, permanentnej wojny z opozycją. Nie ogłaszały nieustających list hańby, nie przedstawiały przeciwników swojego rządu wyłącznie jak na listach gończych. (…) To język znany z minionych epok”. Dostaje się też Jackowi Kurskiemu za serwilizm i Jarosławowi Kaczyńskiemu za ręczne sterowanie. Po długiej litanii zarzutów pojawiają się – i dobrze – pozytywy, „w których logika politycznych ograniczeń została przełamana”. Z cienia wyszedł Teatr Telewizji, TVP Historia stanęła na nogi, a inteligentny program „La la Poland” jest „czasem krytyczny wobec prawicowych mniemań”. Mamy zatem dobrą, nasyconą faktami publicystykę… i jedno „ale”. Zaremba homeopatycznie nakłuwa liberalną inteligencję, że „odmawia ona przyznania, że w sferze kultury czy rozrywki dzieje się na Woronicza cokolwiek dobrego”.
Dziennik Gazeta Prawna
Są dziedziny, w których dobrze dawkowana dawka symetryzmu ozdrowieńczo wpływa na rozpalone głowy. W wypadku TVP mamy jednak projekt, który potępić trzeba ze względu na rozumową analizę. Na zły stan zawłaszczonego przez rządzącą partię medium nie ma żadnego wpływu ani przeszłość, ani anse „liberalnej inteligencji”. To raczej (licznym) ludziom prawicy należy wypominać, że są na tyle obrażeni na opozycję, że nawet w sprawie telewizji nie chcą przyznać publicznie, jak bardzo PiS zdradził ideały służby całemu narodowi. Zaremba zresztą postawę takich strachliwców sam gani, zarazem niepotrzebnie daje takim ludziom alibi: no, proszę, nasi przeciwnicy też nieloty, nie umieją pochwalić tego, co w TVP dobre.