Projekt noweli ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta wprowadza też regulacje dotyczące prawa pacjenta do leczenia bólu. Ustawa w obecnym brzmieniu uznaje dostęp do świadczeń zdrowotnych zapewniających łagodzenie bólu i innych cierpień za prawo pacjentów będących w stanie terminalnym. Projekt proponuje zapewnienie prawa do leczenia bólu dla każdego, bez względu na źródło bólu, wiek pacjenta i miejsce pobytu.
Projekt rozszerza istniejące przepisy, przyznając pacjentowi prawo do uzyskania informacji o stanie zdrowia, rozpoznaniu, proponowanych oraz możliwych metodach diagnostycznych i leczniczych, dających się przewidzieć następstwach ich zastosowania albo zaniechania, wynikach leczenia oraz rokowaniu, nie tylko od lekarza, ale także od innych osób wykonujących zawód medyczny, stosownie do zakresu udzielanych przez te osoby świadczeń zdrowotnych. Zmiana tego przepisu pozwoli na zastosowanie go m.in. do zespołów ratownictwa medycznego, w których nie zawsze jest lekarz. Uzyskanie takiej informacji jest warunkiem skutecznego sprzeciwu wobec udzielenia świadczenia zdrowotnego (w tym przypadku wykonania medycznych czynności ratunkowych).
Projekt porządkuje przepisy dot. udostępniania dokumentacji. Ma być ona udostępniana: do wglądu w miejscu udzielania świadczeń (z możliwością zrobienia notatek lub zdjęć); sporządzenie jej wyciągu, odpisu, kopii lub wydruku; za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej lub na informatycznym nośniku danych. Projekt definiuje pojęcia "kopia", "odpis" oraz "wyciąg". Ich dookreślenie ma wyeliminować wątpliwości interpretacyjne i ujednolić sposób postępowania podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych.
Proponuje się, aby oryginał dokumentacji medycznej był wydawany tylko na żądanie organów władzy publicznej i sądów oraz w przypadku, gdy sporządzenie kopii mogłoby spowodować zwłokę w udzieleniu świadczenia zdrowotnego, zagrażającą życiu lub zdrowiu pacjenta. Osoba wypożyczająca oryginał potwierdzałaby jego odbiór i zobowiązywałaby się do zwrotu niezwłocznie po wykorzystaniu. W oryginale byłyby również wypożyczane, za potwierdzeniem odbioru i z zastrzeżeniem zwrotu, zdjęcia rentgenowskie wykonane na kliszy.
Regulacja przewiduje także doprecyzowanie przepisów dotyczących udostępniania dokumentacji medycznej po śmierci pacjenta. Zmiana polega na jednoznacznym wskazaniu, że w razie zgonu jest ona udostępniana osobie upoważnionej przez pacjenta za życia oraz osobie, która w chwili śmierci pacjenta była jego przedstawicielem ustawowym, we wszystkich przewidzianych w ustawie formach. Obecne brzmienie tego przepisu jest często odczytywane jako prawo wyłącznie do wglądu, bez możliwości sporządzenia kopii dokumentacji medycznej, co nie jest zgodne z intencją ustawodawcy.
Projekt przewiduje rozwiązania dotyczące przechowywania dokumentacji medycznej po zakończeniu prowadzenia działalności przez dany podmiot.
Zwiększeniu skuteczności realizacji praw pacjenta ma służyć również m.in. proponowane w projekcie uproszczenie procedury składania przez pacjenta sprzeciwu wobec opinii albo orzeczenia lekarskiego oraz przyspieszenie trybu jego rozpatrywania przez komisję lekarską działającą przy Rzeczniku Praw Pacjenta. Proponuje się m.in. odstąpienie od wymogu wskazania w sprzeciwie przepisu prawa, z którego wynikają prawa lub obowiązki pacjenta, na które opinia albo orzeczenie mają wpływ.
W projekcie wprowadzono ponadto przepis umożliwiający pacjentowi złożenie do sądu administracyjnego skargi na rozstrzygnięcia Rzecznika Praw Pacjenta w sprawach indywidulanych.