Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił kolejną skargę Krajowej Izby Gospodarczej Elektroniki i Telekomunikacji.

W dniu 20 maja 2014 r. przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie (dalej jako „WSA”) odbyła się rozprawa w sprawie ze skargi Krajowej Izby Gospodarczej Elektroniki i Telekomunikacji (dalej jako „KIGEiT”) na decyzję Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej (dalej jako „Prezes UKE”) z dnia 31 grudnia 2013 r. nr DHRT-WORK-064-28/13(25) (dalej jako „Decyzja II”) utrzymującą w mocy decyzję Prezesa UKE z dnia 5 listopada 2013 r. nr DHRT-WORK-064-28/13(14) odmawiającą KIGEiT udostępnienia informacji publicznej, tj. 21 wniosków Orange Polska S.A. z siedzibą w Warszawie (dalej jako „Orange”) o przeprowadzenie przez Prezesa UKE testów zawężania marży oraz testów zawężania ceny (dalej jako „Decyzja I”).

Wyrokiem z dnia 20 maja 2014 r. WSA oddalił skargę KIGEiT.

W ustnych motywach rozstrzygnięcia WSA stwierdził, iż okoliczności faktyczne nie były sporne pomiędzy stronami. Spór dotyczył natomiast oceny, czy informacje, których udostępnienia KIGEiT odmówił Prezes UKE, stanowią tajemnicę przedsiębiorca i czy w związku z tym Prezes UKE zasadnie wydał Decyzję I i Decyzję II. WSA wskazał, że podziela stanowisku Prezesa UKE, że zastrzeżone przez Orange informacje zawierają tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. W tym zakresie WSA stwierdził, że nie ulega wątpliwości, że Orange opatrzyła omawiane informacje klauzulą „tajemnica przedsiębiorstwa”, nie ujawniła ich do wiadomości publicznej oraz mają one dla niej istotną wartość gospodarczą. W konsekwencji Prezes UKE – zdaniem WSA – trafnie również ocenił, że ujawnienie zastrzeżonych przez Orange informacji stanowiłoby naruszenie tajemnicy przedsiębiorstwa. Z uwagi na powyższe, WSA za pozbawione podstaw uznał zarzuty KIGEiT dotyczące naruszenia przepisów postępowania oraz przepisów prawa materialnego.

Szersze motywy rozstrzygnięcia znajdą się w pisemnym uzasadnieniu wyroku.

Wyrok nie jest prawomocny.

Sygn. Akt II SA/Wa 344/14