Dopuszczalny dobowy wymiar czasu pracy, jaki pracodawca może zaplanować pracownikowi, zależy od systemu czasu pracy, który obowiązuje zatrudnionego. Wskazuje się go w układzie zbiorowym lub regulaminie pracy. Jeżeli pracodawca nie jest objęty układem lub nie musi wprowadzać regulaminu, wówczas system czasu pracy należy ustalić w obwieszczeniu (z zastrzeżeniami).
Pracodawca i pracownicy mogą wybierać spośród wielu systemów. Najczęściej stosowany jest ten podstawowy, który zakłada wykonywanie obowiązków w wymiarze nieprzekraczającym 8 godzin na dobę. Jego wprowadzenie nie wymaga spełnienia żadnych warunków.
Z kolei jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym dopuszczalne jest przedłużenie jego dobowego wymiaru, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca. Przedłużony dobowy wymiar jest równoważony skróceniem go w innych dniach lub dniami wolnymi.
W podobnej sytuacji może być stosowany system przerywanego czasu pracy według z góry ustalonego rozkładu przewidującego nie więcej niż jedną przerwę w pracy w ciągu doby, trwającą nie dłużej niż 5 godzin.
Nie tylko rodzaj obowiązków lub ich organizacja, ale także miejsce ich wykonywania może z kolei uzasadniać stosowanie zadaniowego czasu pracy. Pracodawca, po porozumieniu z pracownikiem, ustala wtedy czas niezbędny do wykonania powierzonych zadań.
Natomiast przy pracach, które ze względu na technologię produkcji nie mogą być wstrzymane (w ruchu ciągłym), może być stosowany system, w którym jest dopuszczalne przedłużenie czasu pracy do 43 godzin przeciętnie na tydzień w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 tygodni. Jednego dnia w niektórych tygodniach w tym okresie dobowy wymiar czasu pracy może być przedłużony do 12 godzin. Za każdą godzinę pracy powyżej 8 na dobę pracownikowi przysługuje dodatek do wynagrodzenia.
Z kolei na pisemny wniosek pracownika firma może go objąć systemem skróconego tygodnia pracy lub pracy weekendowej. Pierwszy dopuszcza wykonywanie pracy przez mniej niż 5 dni w ciągu tygodnia, przy równoczesnym przedłużeniu dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej niż do 12 godzin (w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca). Drugi umożliwia świadczenie obowiązków wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta. Również w tym przypadku dopuszczalne jest przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin.
