Do końca 2018 r. wpłata na rzecz dewelopera, na konto przyszłej budowy lokalu, była wydatkiem uprawniającym do skorzystania z ulgi mieszkaniowej – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.

Wyrok potwierdza stanowisko ministra finansów zaprezentowane w interpretacji ogólnej z 2 września 2021 r. (sygn. DD2.8202.1.2021) odnoszącej się do przepisów o uldze obowiązujących do końca 2018 r. Pisaliśmy o niej w artykule „Przed 2019 r. wystarczyła umowa deweloperska” (DGP nr 175/2021).
W ówczesnym stanie prawnym były wątpliwości, czy do skorzystania z ulgi mieszkaniowej wystarczające było zawarcie umowy deweloperskiej i wpłata – w ciągu dwóch lat – pieniędzy ze zbycia nieruchomości na poczet budowy nowego mieszkania, czy też konieczne było przeniesienie prawa do nowo wybudowanego lokalu.
Od 2019 r. do skorzystania z ulgi mieszkaniowej konieczne jest definitywne przeniesienie prawa własności w ciągu trzech lat od zbycia poprzedniej nieruchomości (art. 21 ust. 25a ustawy o PIT).
Spór z fiskusem toczyła kobieta, która w 2016 r. odziedziczyła po babci udział do mieszkania. W tym samym roku go zbyła za 25 tys. zł, a w 2018 r. zawarła umowę deweloperską i całą kwotę ze sprzedaży wpłaciła na konto dewelopera. Umowa przeniesienia własności nowego mieszkania miała zostać zawarta przed notariuszem do 30 września 2019 r.
Podatniczka uważała, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 nie powinna zapłacić podatku, bo – jak argumentowała – pieniądze ze zbycia udziału w nieruchomości przeznaczyła na własne cele mieszkaniowe.
Innego zdania był dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Stwierdził, że kobieta będzie uprawniona do ulgi mieszkaniowej tylko, jeśli w ciągu dwóch lat od końca roku, w którym zbyła swój udział w odziedziczonej nieruchomości (a więc do 31 grudnia 2018 r.), nabędzie od dewelopera prawo własności do nowego mieszkania (interpretacja indywidualna o sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.484.2018.2.ACZ).
Interpretację tę uchylił WSA w Olsztynie. Zwrócił uwagę, że w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawodawca uznał za wydatki na własne cele mieszkaniowe również wydatki na budowę „własnego lokalu mieszkalnego”. Powołał się przy tym na orzecznictwo NSA, w tym na wyrok z 7 lutego 2018 r. (sygn. akt II FSK 3510/17), z którego jasno wynikało, że kwoty płacone deweloperowi na podstawie umowy deweloperskiej stanowią wydatki na budowę własnego lokalu mieszkalnego.
Sąd kasacyjny podtrzymał swoją wykładnię również w tej sprawie. Wskazał na jednolitą linię orzeczniczą dotyczącą analizowanego stanu prawnego sprzed 2019 r.
– Niewątpliwie wydatkiem uprawniającym do zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT jest wpłata na konto dewelopera na rzecz przyszłej budowy lokalu, którego jeszcze nie ma w dacie zawarcia tej umowy, ale jest już przyrzeczenie, łącznie nawet z wpisem zastrzeżenia do księgi wieczystej, że taki konkretny lokal, w konkretnym miejscu zostanie zbudowany, a następnie własność odrębna zostanie ustanowiona na rzecz osoby, która zawiera umowę z deweloperem – wyjaśniła sędzia Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, odnosząc się do stanu prawnego sprzed 2019 r. ©℗

orzecznictwo

Wyrok NSA z 16 marca 2022 r., sygn. akt II FSK 1660/19 www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia