Niepełnosprawni, którzy latem wyjeżdżają do uzdrowisk, mogą wydatki na ten cel odliczyć od dochodu Robią to w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Dotyczy to także kosztów podróży

Czy pobyt na turnusie uprawnia do ulgi podatkowej

Niepełnosprawny wybiera się na turnus rehabilitacyjny. Za pobyt w zakładzie uzdrowiskowym będzie musiał zapłacić, za dojazd autobusem także. Czy będzie mógł uwzględnić te koszty w rocznym PIT?
Od dochodu można odliczyć wydatki na pobyt na turnusie rehabilitacyjnym, w tym na zakwaterowanie, wyżywienie i zabiegi, a także na odpłatny przejazd środkami transportu publicznego (np. pociągiem czy autobusem). Ustawa o PIT nie zawiera jednak definicji turnusu rehabilitacyjnego. Dlatego w tym przypadku trzeba sięg- nąć do przepisów ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Zgodnie z jej art. 10c turnus rehabilitacyjny oznacza zorganizowaną formę aktywnej rehabilitacji połączonej z elementami wypoczynku, której celem jest ogólna poprawa psychofizycznej sprawności oraz rozwijanie umiejętności społecznych uczestników (między innymi przez nawiązywanie i rozwijanie kontaktów społecznych, realizację i rozwijanie zainteresowań, a także przez udział w innych zajęciach przewidzianych programem).
Turnusy mogą być organizowane:
● przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i inne jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, które prowadzą co najmniej przez 2 lata działalność na rzecz osób niepełnosprawnych i uzyskały wpis do rejestru prowadzonego przez wojewodę,
● wyłącznie w ośrodkach, które uzyskały wpis do wspomnianego rejestru prowadzonego przez wojewodę – z wyłączeniem turnusów organizowanych w formie niestacjonarnej. W domach pomocy społecznej lub w innych placówkach opiekuńczych turnusy mogą być organizowane wyłącznie dla osób niepełnosprawnych niebędących stałymi podopiecznymi takich jednostek.
Jeżeli więc ośrodek, w którym będzie przebywał niepełnosprawny, został wpisany do rejestru organizatorów turnusów rehabilitacyjnych, to może on odliczyć wydatki związane z pobytem na tym turnusie, oraz z dojazdem środkami transportu publicznego.
Podstawa prawna
Art. 26 ust. 7a pkt 5 i ust. 7d ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 ze zm.).
Art. 10c ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 127, poz. 721 ze zm.).

Czy koszty wyjazdu opiekuna też się odlicza

Kobieta ma na utrzymaniu niepełnosprawnego ojca. Podczas wakacji będzie mu towarzyszyła na turnusie rehabilitacyjnym. Zapłaci za niego i za siebie. Czy może odliczyć od dochodu cały koszt wyjazdu?
Kobieta może odliczyć w ramach ulgi podatkowej włącznie koszty pobytu ojca na turnusie rehabilitacyjnym. Preferencja dotyczy bowiem tylko osób niepełnosprawnych, z tym że może z niej skorzystać sam niepełnosprawny albo osoba, na utrzymaniu której on pozostaje. Za osoby niepełnosprawne uważa się te, które mają:
● orzeczenie o zakwalifikowaniu do jednego z trzech stopni niepełnosprawności lub
● decyzję przyznającą rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową czy też rentę socjalną, albo
● orzeczenie o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16. roku życia.
Z kolei za osobę niepełnosprawną pozostającą na utrzymaniu podatnika można uznać taką, która spełnia powyższe warunki, o ile jej roczne dochody nie przekraczają 9120 zł. Musi też być ona dla odliczającego: współmałżonkiem, dzieckiem własnym, dzieckiem przysposobionym, dzieckiem obcym przyjętym na wychowanie, pasierbem, rodzicem, rodzicem współmałżonka, rodzeństwem, ojczymem, macochą, zięciem lub synową.
Jeżeli więc ojciec spełnia warunki dotyczące niepełnosprawności (np. posiada orzeczenie o zakwalifikowaniu do jednego z trzech stopni niepełnosprawności), a jego roczne dochody nie przekraczają 9120 zł, podatniczka będzie mogła odliczyć wydatki dotyczące jego pobytu w uzdrowisku. Koszty dotyczące jej pobytu na turnusie jako opiekuna nie mogą być potrącone. Potwierdził to dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 17 maja 2012 r. (nr ITPB2/415-171/12/RS). Wskazał w niej, że zgodnie z art. 26 ust. 7e ustawy o PIT podatnik, na którego utrzymaniu pozostaje osoba niepełnosprawna, może skorzystać z odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej, jeśli poniósł wydatki: na pobyt tej osoby na turnusie rehabilitacyjnym, leczenie w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładzie opiekuńczo-leczniczym bądź pielęgnacyjno-opiekuńczym oraz na zabiegi rehabilitacyjne. Jak podkreśla dyrektor IS, wydatki związane z pobytem opiekuna – nawet w sytuacji gdy jego obecność była konieczna ze względu na pomoc, jakiej udzielał niepełnosprawnemu przy wykonywaniu codziennych czynności – nie uprawnia do odliczenia. Takie wydatki nie mieszczą się bowiem w katalogu zawartym w art. 26 ust. 7a ustawy o PIT.
Podstawa prawna
Art. 26 ust. 7a pkt 5 i 6 oraz ust 7e ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.).

Czy można odliczyć wydatki na dwa turnusy

Czytelnik posiada orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym. Czy w rocznym zeznaniu będzie mógł odliczyć wydatki poniesione na uczestnictwo w dwóch turnusach rehabilitacyjnych?
Przepisy nie wprowadzają limitu odliczenia. Jeżeli wydatki te są udokumentowane, a podatnik spełnia wszystkie warunki do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej, to nie ma przeciwwskazań do pełnego odliczenia.
Podstawa prawna
Art. 26 ust. 7 pkt 15 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 ze zm.).

Czy dojazd samochodem się liczy

Niepełnosprawny podatnik chce dojechać własnym samochodem na turnus rehabilitacyjny, gdzie będzie korzystał z zaleconych mu zabiegów. Czy w rocznym PIT będzie mógł odliczyć od dochodu wydatki związane z takim przejazdem?
Artykuł 26 ust. 1 pkt 14 ustawy o PIT pozwala odliczać wydatki na korzystanie z auta – gdy stanowi ono własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy albo podatnika mającego taką osobę na utrzymaniu – ale tylko w związku z przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne.
Sytuacja czytelnika jest inna. Poniesie on bowiem koszty dojazdu na turnus rehabilitacyjny. Nie ma znaczenia, że będzie tam uczęszczał na zabiegi.
Ustawodawca pozwala uwzględnić w rocznym rozliczeniu wydatki na dojazd na turnusy rehabilitacyjne, ale tylko środkami transportu publicznego. Potwierdzają to interpretacje indywidualne: dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 5 października 2012 r. (nr ITPB2/415-627/11/MM) i dyrektora IS w Katowicach z 29 listopada 2013 r. (nr IBPBII/1/415-956/13/MCZ).
Podstawa prawna
Art. 26 ust. 7a pkt 15 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.).

Czy potrąca się koszt wyjazdu chorego dziecka

Niepełnosprawny syn podatnika wyjeżdża na kolonie. Będą one częściowo dofinansowane przez zakład pracy. Czy ojciec może odliczyć od dochodu w rocznym PIT koszt wakacyjnego wypoczynku dziecka?
Ale tylko częściowo. Wydatki na cele rehabilitacyjne podlegają odliczeniu od dochodu tylko wówczas, gdy nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W takich przypadkach odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.
Warto też pamiętać, że nie tylko rodzice mogą rozliczyć wydatki na kolonie i obozy dzieci i młodzieży niepełnosprawnej, ale także niepełnosprawni rodzice – jeżeli w obozach lub koloniach uczestniczą ich dzieci, które nie ukończyły 25. roku życia (art. 26 ust. 7a pkt 11 ustawy o PIT).
Warunkiem koniecznym do zmniejszenia dochodu w obu tych przypadkach jest udokumentowanie ich poniesienia (np. rachunkiem lub fakturą VAT). Dowody muszą zawierać w szczególności: dane identyfikujące kupującego i sprzedającego, rodzaj zakupionej usługi oraz kwotę zapłaty.
Podstawa prawna
Art. 26 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.).

Czy wydatki na przejazd komunikacją są limitowane

Niepełnosprawny podatnik na turnus rehabilitacyjny zamierza dojechać pociągiem. Nie wie, czy i jak musi udokumentować wydatki związane z pobytem i przejazdem? Czy koszty podróży podlegające odliczeniu są jakoś limitowane?
Limit w ramach ulgi rehabilitacyjnej dotyczy dojazdu własnym autem na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Wówczas można pomniejszyć dochód o nie więcej niż 2280 zł. W tym przypadku przepisy nie wymagają gromadzenia dokumentów potwierdzających wysokość poniesionych kosztów (np. faktur za paliwo). Jednak na żądanie fiskusa podatnik musi przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, np. wskazujące, że zabieg został rzeczywiście zlecony i niepełnosprawny naprawdę z niego skorzystał. Podatnik musi też uzasadnić odliczoną kwotę – wykazując związek z liczbą zabiegów, pokonywaną w związku z nimi odległością, cenami paliwa itd.
W przypadku korzystania z innych środków komunikacji odliczenie jest nielimitowane (dotyczy to np. kosztów zakupu biletów komunikacji publicznej), konieczne jest za to posiadanie dokumentów potwierdzających wielkość wydatków. Tak samo jest z opłatami za pobyt w uzdrowisku. W przypadku wydatków nielimitowanych dowodem, że miały one miejsce, jest każdy dokument stwierdzający ich wysokość i zawierający dane osoby, która go poniosła. Może to być faktura, umowa i dowód zapłaty, na których widnieją dane identyfikacyjne nabywcy. Mogą to być również bilety na przejazd środkami transportu publicznego (autobusem, tramwajem, pociągiem, busem). Bilet taki powinien mieć bezpośredni związek z terminem i miejscem odbywania zabiegów leczniczo-rehabilitacyjnych.
Co istotne, w przypadku turnusów rehabilitacyjnych w rocznym rozliczeniu można uwzględnić tylko wydatki na przejazd środkami transportu publicznego.
Podstawa prawna
Art. 26 ust. 7 i 7c ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.).