Kto ma dopłacić zaliczki na podatek, gdy pracodawca zorientuje się po roku bądź dwóch, że potrącił je w zbyt niskiej wysokości? Ministerstwo Finansów uważa, że podatnik. Co więcej, to on powinien uregulować odsetki za zwłokę.
Resort finansów twierdzi, że zaległy podatek powinien zapłacić, wraz z odsetkami za zwłokę, podatnik, bo to na nim spoczywa odpowiedzialność za rozliczanie się z fiskusem.
A płatnik, jeśli dopłacił brakującą kwotę, czując się odpowiedzialny za poprawne potrącanie zaliczki, może wystąpić o zwrot nadpłaty.
Eksperci się z tym nie zgadzają. Wskazują, że ciężar odpowiedzialności za potrącone i wpłacone zaliczki spoczywa na płatniku, a nie podatniku.
Korekta błędu
Problem wcale nie jest rzadki. Powstaje, gdy pracodawca zorientuje się, że np. nie doliczał do przychodu świadczeń niepieniężnych albo nadal odliczał 50-procentowe koszty uzyskania przychodu, mimo że przekroczyły one u pracownika – twórcy limit 42 764 zł. Słowem, pracodawca potrącał i wpłacał zaliczki na PIT w zaniżonej wysokości.
W praktyce w takiej sytuacji płatnicy korygują PIT-11 (tj. informację o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy) i dopłacają brakującą kwotę wraz z odsetkami za zwłokę.
Problem polega na tym, że w PIT-11 można skorygować zaniżony dochód pracownika lub zawyżone koszty, ale nie wysokość wpłaconych zaliczek. Muszą być one podane w takiej kwocie, w jakiej zostały faktycznie zapłacone w mijającym roku. Potwierdza to wiele interpretacji indywidualnych, np. dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 kwietnia 2017 r. (nr 2461-IBPB-2-2.4518.1.2017.HS).
Chodziło o sytuację, w której pracodawca przez dwa lata (2014–2015 r.) nie doliczał do przychodu ekwiwalentu pieniężnego za czyszczenie munduru. Skorygował to dopiero w 2017 r. Pracownik dostał od płatnika skorygowane informacje PIT-11, ale nie ma już z nim kontaktu i nie wie, czy uregulował on już podatek z odsetkami za zwłokę.
Dyrektor KIS wyjaśnił, że płatnik postąpił prawidłowo, wpłacając w 2017 r. do właściwego urzędu skarbowego zaległą zaliczkę wraz z odsetkami za lata 2014–2015.
Dodał zarazem, że w informacjach korygujących PIT-11 za te lata powinna zostać wykazana prawidłowa wysokość dochodu. Nie należy natomiast zmieniać wysokości wpłaconych zaliczek, bo powinny być one wykazane w takiej wysokości, w jakiej faktycznie zostały pobrane i odprowadzone w latach 2014–2015.
W informacjach korygujących PIT-11 za lata 2014–2015 nie mogą być zatem uwzględnione zaległe zaliczki zapłacone w 2017 r. – podkreślił dyrektor KIS.
Odpowiada podatnik
Interpretacja na tym się zakończyła. Nie wyjaśniła, co ma zrobić pracownik z otrzymaną od płatnika korektą PIT-11. Spytaliśmy o to Ministerstwo Finansów. Okazało się, że resort ma całkiem inny pogląd w kwestii, kto ma uregulować zaległe zaliczki. A interpretację dyrektora KIS z 25 kwietnia 2017 r. już weryfikuje.
Zdaniem MF w takiej sytuacji zaległe zaliczki powinien uregulować pracownik, a nie płatnik.
– Obowiązek prawidłowego rozliczenia rocznego dochodu spoczywa na podatniku. To na nim ciąży obowiązek wpłacenia (wraz z odsetkami za zwłokę) niedopłaty. W razie braku zapłaty tej różnicy urząd skarbowy będzie jej dochodził od podatnika – podkreślił Maciej Żukowski, dyrektor departamentu podatków dochodowych w Ministerstwie Finansów w odpowiedzi na pytanie DGP.
Słowem, jeżeli pracownik otrzyma od płatnika poprawioną informację PIT-11, to ciąży na nim obowiązek skorygowania zeznania i wpłacenia różnicy między podatkiem należnym wynikającym ze złożonej korekty a sumą zaliczek pobranych przez płatników (wykazanych w PIT-11).
A co z kwotą uregulowaną już przez płatnika? – Jeżeli pracodawca wpłaci podatek, którego nie pobrał od podatnika, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty z tego tytułu – tłumaczy dyr. Żukowski.
Obowiązki płatnika
Małgorzata Samborska, doradca podatkowy w firmie Grant Thornton, przypomina, że to płatnik odpowiada za niepobranie zaliczki w prawidłowej wysokości, co wynika z art. 30 ordynacji podatkowej. Przepis ten jest podstawą wydania decyzji o odpowiedzialności podatkowej płatnika, w której określa się wysokość należności z tytułu niepobranego lub pobranego, a niewpłaconego podatku.
– Urzędy skarbowe egzekwują od płatników zapłatę brakującego podatku wraz z odsetkami za zwłokę – twierdzi ekspertka. Dodaje, że taka praktyka wynika również z wydawanych interpretacji podatkowych, chociażby z przywołanej już z 25 kwietnia 2017 r.
Małgorzata Samborska przyznaje, że stanowisko MF wydaje się częściowo uzasadnione, zważywszy na to, że ekonomiczny ciężar daniny powinien ponieść podatnik. – Taka interpretacja przepisów jest jednak sprzeczna z art. 26a ordynacji podatkowej – zauważa ekspertka.
Zgodnie z tym przepisem podatnik nie ponosi odpowiedzialności z tytułu zaniżenia lub nieujawnienia przez płatnika podstawy opodatkowania przychodu ze stosunku pracy, do wysokości zaliczki, do której pobrania zobowiązany jest płatnik. Chyba że zaliczka nie została pobrana z winy podatnika.
Małgorzata Samborska nie zgadza się też z twierdzeniem MF, że to podatnik powinien wpłacić odsetki od zaległości. – Żądanie ich tylko dlatego, że płatnik nie dopełnił na czas swoich obowiązków, nie ma uzasadnienia w obowiązujących przepisach – uważa ekspertka.
Z kolei Rafał Sidorowicz, doradca podatkowy i menedżer w MDDP, uważa, że w świetle art. 26 ordynacji można twierdzić, iż podatnik nie ma obowiązku zapłaty podatku wynikającego z korekty zeznania rocznego do wysokości zaliczki, którą w prawidłowej wysokości powinien wpłacić pracodawca. Dodaje jednak, że przepis można też interpretować inaczej.
– Dotyczy on wyłącznie kwestii odpowiedzialności z tytułu zaliczek na PIT, nie wyłącza natomiast odpowiedzialności podatnika za podatek wynikający ze złożonego zeznania rocznego – wskazuje ekspert.
Jego zdaniem to potwierdza, że przepisy są niejednoznaczne. – Potrzebna byłaby regulacja, która jasno określi zasady odpowiedzialności podatkowej podatnika w związku z niedopełnieniem przez pracodawcę obowiązków płatnika – twierdzi Rafał Sidorowicz. Jego zdaniem dużym ułatwieniem dla podatników byłoby wydanie przez resort finansów objaśnień podatkowych, które dotyczyłyby praktycznych aspektów stosowania przepisów w omawianych przypadkach. ⒸⓅ
Odpowiedź Ministerstwa Finansów na pytania DGP
W sytuacji gdy podatnik otrzyma od płatnika skorygowaną informację PIT-11 o wysokości dochodów uzyskanych w roku podatkowym, za który zobowiązanie podatkowe nie uległo jeszcze przedawnieniu, oraz korekta dotyczy wysokości przychodu, który podatnik faktycznie otrzymał, z tym że z uwagi na błędnie sporządzą informację PIT-11 nie wykazał go w uprzednio złożonym zeznaniu podatkowym, to na podatniku ciąży obowiązek skorygowania tego zeznania. Korekta zeznania polega na ponownym obliczeniu kwoty należnego podatku z uwzględnieniem danych zawartych w skorygowanej informacji PIT-11. Jednocześnie na podatniku ciąży obowiązek wpłacenia różnicy między podatkiem należnym wynikającym ze złożonej korekty a sumą zaliczek pobranych przez płatników (wykazanych w PIT-11), z uwzględnieniem kwot uprzednio otrzymanych (nadpłata) lub uiszczonych (do zapłaty) na podstawie wcześniej złożonego zeznania. Wpłaty tej różnicy podatnik powinien dokonać wraz z odsetkami. Na podatniku, a nie pracodawcy, ciąży obowiązek wpłacenia (wraz z odsetkami) różnicy między podatkiem należnym wynikającym ze złożonej korekty a sumą zaliczek pobranych przez płatników (wykazanych w PIT-11), z uwzględnieniem kwot uprzednio otrzymanych (nadpłata) lub uiszczonych (do zapłaty) na podstawie wcześniej złożonego zeznania. W przypadku braku zapłaty tej różnicy urząd skarbowy będzie dochodził jej od podatnika. Jeżeli jednak pracodawca wpłaci podatek, którego nie pobrał od podatnika, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty z tego tytułu.
Maciej Żukowski, dyrektor departamentu podatków dochodowych w MF