Doradca podatkowy, który nie napracował się zbytnio podczas prowadzonego przez skarbówkę postępowania, nie otrzyma od państwa 3 tys. zł, ale niecałe 150 zł – wynika z wyroku NSA.
Spór toczył doradca podatkowy, który pełnił funkcję tymczasowego pełnomocnika szczególnego w postępowaniu podatkowym. Reprezentował spółkę w likwidacji, u której weryfikowane były rozliczenia w VAT. Do pełnienia tej funkcji wyznaczyła go Krajowa Rada Doradców Podatkowych. Mężczyzna uważał, że należy mu się wynagrodzenie w wysokości 2952 zł (plus VAT). Argumentem było rozporządzenie ministra sprawiedliwości w sprawie wynagrodzenia za czynności doradcy podatkowego w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r. poz. 1687), które określa wynagrodzenie w widełkach w zależności od wartości przedmiotu sporu.
Naczelnik urzędu skarbowego przeanalizował jednak nakład pracy pełnomocnika i doszedł do wniosku, że nie był on zbyt duży. Rola doradcy ograniczyła się bowiem jedynie do zgłoszenia się na przesłuchanie świadka (które de facto się nie odbyło) oraz do odbioru korespondencji, co nie przyczyniło się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy. Na tej podstawie fiskus ustalił pełnomocnikowi wynagrodzenie w wysokości 147,60 zł (120 zł netto + 23 proc. VAT). Spór toczył się więc o to, czy organ podatkowy ma prawo miarkować wynagrodzenie tymczasowego pełnomocnika szczególnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach orzekł na korzyść organów podatkowych. Uznał, że nie naruszyły one prawa, przyznając skarżącemu niższe wynagrodzenie. Zdaniem sądu było ono adekwatne do zakresu podjętych czynności w sprawie, nakładu pracy, stopnia skomplikowania sprawy oraz wkładu pracy w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy. Również NSA orzekł, że żądanie przyznania wynagrodzenia w wysokości 2952 zł netto było wygórowane. – Otrzymując wniosek o wypłatę wynagrodzenia, organ może odstąpić od stawek określonych w widełkach, biorąc pod uwagę nakład pracy pełnomocnika – orzekł NSA.

orzecznictwo

Wyrok NSA z 9 listopada 2020 r., sygn. akt I FSK 927/20. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia