Chodzi o zmianę w zaliczaniu składek ZUS od pensji pracowników do kosztów uzyskania przychodów pracodawcy.
Interpretacja dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej potwierdza nasze wcześniejsze przypuszczenie: nowe zasady mają zastosowanie po raz pierwszy do składek zapłaconych do 15 marca 2023 r., a należnych od wynagrodzenia za styczeń br. wypłaconego w lutym.
Taki też wniosek przedstawiliśmy w artykule „Składki ZUS będą szybciej kosztem, ale zabrakło precyzji w przepisach” (DGP nr 1/2023). Teraz potwierdza go fiskus w interpretacji indywidualnej. Jego zdaniem użyte w nowym przepisie sformułowanie „należnych” nie dotyczy składek, tylko wynagrodzeń.
Przepis brzmi niestety niejednoznacznie. Chodzi o art. 20 ust. 2 nowelizacji z 7 października 2022 r. (Dz.U. poz. 2180 ze zm.). Napisano w nim, że nowe brzmienie art. 15 ust. 4h ustawy o CIT „stosuje się do składek z tytułu należności, o których mowa w tym przepisie, należnych od dnia 1 stycznia 2023 r.”.

Co ma być należne od 1 stycznia 2023 r.? Składki czy wynagrodzenia?

Powstało pytanie, co ma być należne od 1 stycznia 2023 r.? Składki czy wynagrodzenia?
Składka zdrowotna jak podatek. Związek między płaconą daniną a usługą zdrowotną w Polsce nie istnieje
Składka zdrowotna jak podatek. Związek między płaconą daniną a usługą zdrowotną w Polsce nie istnieje

Zobacz również
Z brzmienia przepisu przejściowego wynikałoby, że składki, tym bardziej że odwołuje się on do art. 15 ust. 4h (o składkach), a nie ust. 4g (o należnościach z tytułu wynagrodzeń). – Tak sformułowany przepis przejściowy sugeruje, że mówimy o składkach należnych od 1 stycznia 2023 r., czyli być może od wynagrodzenia grudniowego lub nawet listopadowego wypłaconego w grudniu 2022 r. – zwracała uwagę na naszych łamach Małgorzata Samborska, partner w Grant Thornton.
Ale były też argumenty przeciwko takiej wykładni. Po pierwsze, co prawda art. 15 ust. 4h mówi o składkach, ale „z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g”, czyli jednak z tytułu wynagrodzeń.
Po drugie, w odniesieniu do ustawy o PIT, czyli przedsiębiorców będących osobami fizycznymi, przepisy przejściowe uregulowano dużo czytelniej. W ustawie z 9 czerwca 2022 r. (Dz.U. poz. 1265 ze zm.) zapisano, że:
  • art. 22 ust. 6bb ustawy o PIT w nowym brzmieniu stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2023 r. (art. 18 ust. 5 ustawy nowelizującej) i
  • nowe brzmienie art. 22 ust. 6bb ustawy o PIT stosuje się do składek z tytułu należności, o których mowa w tym przepisie, należnych od 1 stycznia 2023 r. (art. 19 ustawy nowelizującej).
Jak widać, pomyślano nie tylko o składkach należnych od 1 stycznia 2023 r., lecz także o wynagrodzeniach (dochodach/przychodach) uzyskanych od 1 stycznia 2023 r. O tych drugich zapomniano w nowelizacji ustawy o CIT i stąd wziął się problem.

Co na to KIS

Za tą drugą wykładnią opowiada się również dyrektor KIS. W najnowszej interpretacji zgodził się z podatnikiem, że przez „należności” wskazane w art. 20 ust. 2 ustawy nowelizującej CIT należy rozumieć wynagrodzenia, o których mowa w art. 15 ust. 4g ustawy o CIT, w tym m.in. wynagrodzenia ze stosunku pracy (umowy o pracę).
Artykuł 15 ust. 4h ustawy o CIT w nowym brzmieniu ma więc zastosowanie do składek, w części finansowanej przez płatnika z tytułu wynagrodzeń należnych od 1 stycznia 2023 r. – stwierdził dyrektor KIS.
To oznacza, że nowe zasady odnoszą się po raz pierwszy do składek ZUS zapłaconych do 15 marca 2013 r., a należnych od wynagrodzenia za styczeń br. wypłaconego w lutym.

Co się zmieniło

Przypomnijmy, że od 1 stycznia 2023 r. składki ZUS od wynagrodzeń pracowników w części finansowanej przez płatnika są podatkowym kosztem w tym miesiącu, za który należne są wynagrodzenia.
Jeżeli więc składki od wynagrodzenia za styczeń 2023 r., a wypłaconego w lutym, zostaną zapłacone do 15 marca, to będą kosztem już stycznia br.
– Zatem od 2023 r. dla celów ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek ZUS w części finansowanej przez płatnika nie ma znaczenia moment wypłaty wynagrodzenia – podsumował skutki tegorocznej zmiany dyrektor KIS.

Przykład

Pracodawca wypłaca wynagrodzenia 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który są one należne. Termin zapłaty składek ZUS za dany miesiąc przypada nie później niż do 15. dnia następnego miesiąca.
Wynagrodzenia za styczeń 2023 r. pracodawca wypłaci 10 lutego 2023 r., a składki ZUS od nich ureguluje 15 marca 2023 r. Będzie więc mógł zaliczyć składki już do kosztów stycznia 2023 r., bo ureguluje je w terminie wynikającym z ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.
©℗
Interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 11 stycznia 2023 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.765.2022.1.EJ