Żadne przepisy nie wymagają od osoby otrzymującej świadczenie pielęgnacyjne, aby po osiągnięciu wieku emerytalnego zrezygnowała z jego dalszego uzyskiwania.
Tak wynika z odpowiedzi udzielnej przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej (MRPiPS) na interpelację nr 28166, złożoną przez poseł Katarzynę Osos z Platformy Obywatelskiej. Zgłosiła się do niej z prośbą o interwencję grupa opiekunów uprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego, które przysługuje osobom rezygnującym z pracy, aby zajmować się niepełnosprawnym członkiem rodziny. Okazuje się, że w momencie osiągnięcia wieku emerytalnego są oni zmuszani do przechodzenia na emeryturę.
Problem w tym, że z uwagi na to, że wielu z nich nie ma wypracowanego długiego stażu pracy, najczęściej otrzymują ją w najniższej wysokości (po marcowej waloryzacji będzie to 1100 zł). Natomiast świadczenie pielęgnacyjne wynosi 1583 zł miesięcznie. Sytuacja materialna i życiowa opiekunów ulega więc znacznemu pogorszeniu. W związku z tym poseł pyta o możliwość wprowadzenia przepisów, które pozwoliłyby takim osobom pozostać przy świadczeniu pielęgnacyjnym w sytuacji, gdyby było wyższe od emerytury.
MRPiPS wyjaśnia, że takie regulacje nie są potrzebne, bo przepisy ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2220 ze zm.) nie zawierają i nigdy nie zawierały regulacji, które nie pozwalałyby na otrzymywanie świadczenia pielęgnacyjnego przez osobę kończącą określony wiek. Tym samym osiągnięcie przez opiekuna wieku pozwalającego na złożenie wniosku o emeryturę nie powoduje utraty uprawnienia do świadczenia pielęgnacyjnego. Wprawdzie przepisy ustawy wskazują, że ta forma wsparcia nie przysługuje, jeśli osoba sprawująca opiekę ma przyznaną emeryturę, ale jednocześnie nie nakazują złożenia wniosku do ZUS o jej ustalenie.
Również żadna instytucja wypłacająca świadczenie pielęgnacyjne, np. ośrodek pomocy społecznej, nie może żądać od opiekuna, aby zrezygnował z niego i wystąpił do organu emerytalno-rentowego z wnioskiem o emeryturę. Jest ona bowiem prawem, a nie obowiązkiem. Dlatego nawet jeśli osoba uzyskująca świadczenie pielęgnacyjne osiągnęła wiek emerytalny, to może je zachować, o ile ZUS na jej wniosek nie ustali jej w drodze ostatecznej decyzji administracyjnej emerytury.