Najpiękniejsze jeziora w Polsce: TOP 10, które warto zobaczyć

1 Jezioro Solińskie

Jezioro Solińskie to nic innego jak zbiornik retencyjny położony obok Soliny. Zbiornik ma powierzchnię ok. 22 km² i największą w Polsce pojemność (472 mln m³). Jezioro ma bardzo rozwiniętą linię brzegową (ok. 166 km przy średnim stanie wody z lustrem na poziomie 420 m n.p.m.), z licznie występującymi zatoczkami – ujściami strumieni. Maksymalna głębokość zbiornika to 60 m przy zaporze. Poniżej zapory znajduje się elektrownia wodna o mocy 200 MW.

W wodach zbiornika występuje obecnie duża rozmaitość gatunków ryb. Głównie spotykane są sandacze oraz okonie, ale również duże okazy boleni, leszczy i płoci, szczupaków, sumów, karpi i kleni. Liczne okazy dorodnych karpiowatych można obserwować w wodach jeziora z korony zapory: korzystają one tu z obfitego dokarmiania przez zwiedzających zaporę turystów.

2 Jezioro Koronowskie

Jezioro Koronowskie urzeka pejzażem zalesionej linii brzegowej, zatokami i ukształtowaniem doliny Brdy. Zalew dostarcza wielu atrakcji: od żeglowania i corocznych ogólnopolskich regat po grzybobranie i piesze wycieczki.

3 Jezioro Niegociń

Jezioro Niegocin, znajdujące się na szlaku wodnym z Giżycka do Mikołajek, Węgorzewa, Rucianego-Nidy i Pisza oraz połączone siecią kanałów, znane jest każdemu wilkowi morskiemu. Popularnością cieszy się Giżycko ze słynną Ekomariną i mostem obrotowym. W takim otoczeniu nie pozostaje nic innego, jak tylko krzyknąć „Ahoj!” i rozwinąć żagle.

fot. Ludwig Schneider / Wikimedia Commons

4 Jezioro Kisajno

Kisajno nie jest samodzielnym jeziorem tylko elementem kompleksu jezior znanego pod wspólną nazwą Mamry. Jezioro łączy się od północy z jeziorem Dargin. Z południowego brzegu jeziora wychodzą dwa kanały, które prowadzą na jezioro Niegocin. Kanał wschodni to tzw. Kanał Giżycki (Łuczański) i prowadzi przez centrum Giżycka. Zachodni kanał nosi nazwę Kanał Piękna Góra i prowadzi do jeziora Tajty i dalej Kanałem Niegocińskim do jeziora Niegocin. Jezioro otaczają głównie lasy sosnowe.

5 Jezioro Łebsko

Jezioro Łebsko oczarowuje położeniem w pobliżu Bałtyku i ruchomych wydm Mierzei Łebskiej. W wakacje po jeziorze kursuje statek, na którego trasie znajdują się różne atrakcje: Kluki z Muzeum Wsi Słowińskiej, które pielęgnuje kulturę kaszubskich Słowińców – to opcja dla podróżnych z zacięciem antropologicznym, a Wyrzutnia Rakiet, dawny teren badawczo-doświadczalny – to propozycja z lekkim dreszczykiem adrenaliny, dla odkrywców.

fot. Paweł "pbm" Szubert / Wikipedia, licencja: CC-BY-SA-3.0

6 Jezioro Wigry

Okolice największego jeziora Suwalszczyzny były w czasach jagiellońskich popularnymi terenami do polowań. Dziś, miłośnicy żeglarskich klimatów mają tu do dyspozycji wodny sprzęt, aktywni – rowerowe i piesze szlaki, a amatorzy zabytków – dawny klasztor Kamedułów.

fot. Nona1237 / Wikimedia Commons

7 Śniardwy

Śniardwy, perła Krainy Wielkich Jezior Mazurskich, jest największym polskim jeziorem, a więc i dobrze rozpoznawalnym. Śniardwy ze względu na ukształtowanie dna, w wielu miejscach bardzo płytkie i kamieniste, stanowi wyzwanie dla żeglarzy, co bynajmniej ich nie odstrasza.

8 Morskie Oko

Największe jezioro w Tatrach. Nazwa „Morskie Oko” jest tłumaczeniem z języka niemieckiego. Wcześniejszą, używaną przez górali nazwą, jest Biały Staw. Odnotowana została ona w 1650 roku. Natomiast „morskimi okami” (niem. Meeraugen) nazywali tatrzańskie jeziora niemieccy osadnicy ze Spiszu.

Morskie Oko nazywano także Rybim Jeziorem lub Rybim Stawem, gdyż należy do nielicznych zarybionych w sposób naturalny jezior tatrzańskich. Zasilane jest dwoma stałymi potokami: Czarnostawiańskim Potokiem, spływającym kaskadami Czarnostawiańskiej Siklawy, oraz Mnichowym Potokiem, tworzącym Dwoistą Siklawę. Do jeziora wpada także kilka cieków okresowych, m.in. z Szerokiego i Marchwicznego Żlebu. Ze stawu wypływa Rybi Potok, rozlewający się w początkowym odcinku w kilka Rybich Stawków: Małe Morskie Oko, Żabie Oko, Małe Żabie Oko.

9 Jezioro Kluczysko

Jezioro Kluczysko leży w obrębie Suwalskiego Parku Krajobrazowego. Wchodzi ono w skład tzw. grupy jezior szurpilskich, do której zalicza się ponadto Jegłówek, Jegłóweczek oraz jezioro Szurpiły właśnie. Z tym ostatnim jeziorem związana jest legenda: w jego głębinach mieszkać miał litewski bóg wód Žaltys. Zakochał się on z wzajemnością w Jegli, córce mieszkającego nad brzegiem jeziora bartnika. Przybrawszy postać węża poślubił ją, razem zamieszkali w pałacu na dnie jeziora, doczekali się trójki potomstwa. Małżonek nie zyskał sympatii braci Jegli. Gdy Jegla stęskniona za rodzicami udała się w odwiedziny, bracia wywabili podstępem Žaltisa z wody i zamordowali. Bóg Perunas ukarał ich za to, przemieniając ich w głazy, tkwiące na brzegu jeziora.