Lwów to duże miasto zachodniej Ukrainy, które skrywa w sobie ślady bogatej historii; nie tylko polskiej, ale także wielu innych kultur.
.
1
Rynek we Lwowie
Rynek we Lwowie to centralny plac Lwowa. Plac ma kształt prostokątny. Z każdego narożnika Rynku wychodzą po dwie ulice. Centralną część placu zajmował blok śródrynkowy, którego południową ścianę stanowił Ratusz. Po zawaleniu się wieży ratuszowej w 1825 r. cały blok rozebrano i postawiono nowy Ratusz. Dookoła Rynku wznoszą się 44 kamienice prezentujące wszystkie style od renesansu po modernizm. W czterech narożnikach rynku znajdują się studnie-fontanny z początku XIX wieku. Przedstawiają postacie mitologiczne: Neptuna, Dianę, Amfitrytę, Adonisa. Przed Ratuszem stał pręgierz, przy którym wykonywano wyroki. Figura stojąca na jego szczycie znajduje się obecnie w Kamienicy Królewskiej. W 1998 roku Rynek wraz z całą starówką został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO.
Inne / Lestat, licencja: Creative Commons 3.0
2
Katedra Łacińska
Bazylika archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we Lwowie (potocznie katedra Łacińska) to jeden z najstarszych kościołów Lwowa, znajdujący się przy południowo-zachodnim narożniku lwowskiego rynku. Trójnawowy gmach w stylu gotyckim o długości 67 m i szerokości 23 m zbudowany na przełomie XIV i XV wieku według planów architekta miejskiego Piotra Stechera.
Obecnie jest to siedziba lwowskich arcybiskupów obrządku łacińskiego. Budowę świątyni rozpoczęto za czasów króla Kazimierza III Wielkiego w 1370 roku. 1 kwietnia 1656 roku w tej katedrze, przed cudownym obrazem Matki Boskiej Łaskawej złożył śluby lwowskie król Jan II Kazimierz, a 21 października 1677 chrzest w katedrze otrzymał król Polski Stanisław Leszczyński.
We wnętrzu katedry wielki ołtarz w stylu barokowym, który został wzniesiony w roku 1766. Zdobią go marmurowe kolumny oraz cztery rokokowe posągi dłuta Macieja Polejowskiego przedstawiające świętych Augustyna, Grzegorza Ambrożego, Hieronima. W ołtarzu znajduje się kopia niewielkiego, słynącego cudami obrazu Matki Boskiej z Dzieciątkiem, zwanej Łaskawą lub Domagaliczowską. Po stronie lewej znajduje się neogotycka loża zwana „królewską”.
Inne / Stako, licencja: Creative Commons 3.0
3
Uniwersytet Lwowski
Założony przez króla Polski Jana Kazimierza w 1661 r. jako Akademia Lwowska, w okresie międzywojennym nosił nazwę Uniwersytetu Jana Kazimierza; jeden z najstarszych uniwersytetów w Europie Wschodniej i na dawnych ziemiach Rzeczypospolitej Obojga Narodów, współcześnie jeden z największych ukraińskich uniwersytetów państwowych noszący nazwę: Lwowski Uniwersytet Narodowy im. Iwana Franki (ukr. Львівський національний університет імені Івана Франка).
8 listopada 1919 postanowieniem Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego uniwersytetowi nadano imię założyciela – króla Jana Kazimierza (Universitas-Joannes-Casimiriano Leopoliensis). Była to jedna z największych i najbardziej zasłużonych placówek naukowych odrodzonej Polski, gdzie wykładali słynni, światowej sławy naukowcy, gdzie powstawały i działały słynne środowiska lwowskich naukowców, takie jak: lwowska szkoła matematyczna, lwowsko-warszawska szkoła filozoficzna, lwowska szkoła antropologiczna, lwowska szkoła zoologiczna, lwowska szkoła geograficzna i in., gdzie dokonywano ważnych odkryć naukowych i publikowano prace naukowe na światowym poziomie.
ShutterStock
4
Pałac Potockich
Pałac Potockich to obiekt neorenesansowy, wzniesiony w latach 1888–1890 dla Alfreda Józefa Potockiego według projektu Juliana Cybulskiego; skonfiskowany przez Ukraińską SRR w 1940; odrestaurowany w latach 2001–2002, mieści rezydencję prezydenta Ukrainy we Lwowie i Lwowską Galerię Sztuki.
Nowy pałac powstał dwadzieścia lat później, oryginalny projekt w stylu baroku francuskiego z czasów Ludwika XIV stworzył Louis Dauvergne. Dla potrzeb rodziny Alfreda Józefa i Marii Klementyny Potockich został dostosowany przez Juliana Cybulskiego i Ludwika Baldwina-Ramulta, którzy nadali mu cechy francuskiego neorenesansu z elementami neobaroku. Alfred Józef Potocki nie dożył ukończenia pałacu, zmarł w 1889 w Paryżu.
Na zdjęciu: Pałac Potockich we Lwowie, fot. Andrey Okhrimets / Wikimedia Commons
Wikimedia Commons
5
Park Stryjski
Park Stryjski, ukr. Стри́йський парк у Львові, to jeden z największych parków Lwowa, założony w 1877 według projektów inspektora ogrodów miejskich Arnolda Röhringa.
Park posiada powierzchnię 52 ha, jest położony na górzystych stokach kilku wąwozów, obsadzonych malowniczymi grupami drzew i krzewów różnych gatunków. Całość terenu dzieli się na trzy części, dolny taras, park leśny oraz górny taras będący pozostałością Targów Wschodnich. Większość budynków powystawowych uległa zniszczeniu, pozostały trzy budowle: wieża wodna w stylu gotyckim, pałac sztuki – przebudowany za czasów sowieckich na basen oraz rotunda Panoramy Racławickiej – przebudowana za czasów sowieckich na salę do koszykówki i siatkówki. Na terenie Parku Stryjskiego zbudowano sztuczną ruinę zamku, staw i restaurację.
Pałac Sztuki w Parku Stryjskim we Lwowie, fot. Lestat (Jan Mehlich) / Wikimedia Commons, lic. cc-by-sa
Wikimedia Commons
6
Zabytki Lwowa
Lista miejsc, które warto we Lwowie zobaczyć jest dość długa i prawie każdy znajdzie tu coś dla siebie na swój sposób urokliwego. Dla miłośników zabytków sakralnych ciekawe będą np.: Sobór św. Jura, Katedra ormiańska i dzielnica ormiańska, zespół Cerkwi Wołoskiej i ulica Ruska, kościół Dominikanów oraz klasztor Bernardynów.
Ciekawe architektonicznie i mające bogatą historię miejsca to także: Kopiec Unii Lubelskiej, Arsenał Królewski, Arsenał Miejski, Baszta Prochowa, Teatr Miejski (Opera Lwowska), Ossolineum, Dworzec Główny oraz Politechnika Lwowska.
ShutterStock
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A. Kup licencję