Subskrybuj nas na Youtube
Najistotniejszą zmianą dla branży turystycznej jaką wprowadza Ustawa COVID-19 jest przepis art. 15k, zgodnie z którym odstąpienie od umowy o udział w imprezie turystycznej pozostające w bezpośrednim związku z wybuchem epidemii wirusa SARS-CoV-2 a dokonane przez podróżnego (w trybie określonym w art. 47 ust. 4 ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych („Ustawa”) lub organizatora turystyki (w trybie art. 47 ust. 5 pkt 2 Ustawy) będzie stawało się skuteczne z mocy prawa dopiero po upływie 180 dni od dnia powiadomienia przez podróżnego o odstąpieniu lub powiadomienia o odstąpieniu od umowy o udział w imprezie turystycznej przez organizatora turystyki.
Podkreślić należy, że odstąpienie od umowy nie może opierać się na subiektywnym przeświadczeniu o znaczącym wpływie epidemii na realizację imprezy turystycznej, a powinno być poparte rzeczywistym związkiem przyczynowo-skutkowym między przedmiotowym odstąpieniem, a epidemią.
Dotychczas obowiązujące przepisy przewidywały, że odstąpienie od umowy o udział w imprezie turystycznej, w przypadku o którym mowa w art. 47 ust. 4 lub 5 Ustawy stawało się skuteczne z chwilą doręczenia oświadczenia o odstąpieniu.
Po wejściu w życie Ustawy COVID-19 odstąpienie od umowy o udział w imprezie turystycznej skuteczne będzie dopiero po upływie 180 dni od dnia złożenia odstąpienia. Natomiast zwrot opłat i wpłat dokonanych przez podróżnego - tak jak dotychczas - następował będzie po upływie dodatkowego 14-dniowy terminu.
Vouchery
Znowelizowane przepisy przewidują ponadto, że odstąpienie od umowy o udział w imprezie turystycznej nie stanie się skuteczne w przypadku, gdy podróżny wyrazi zgodę na otrzymanie od organizatora turystyki vouchera uprawniającego podróżnego do udziału w imprezie turystycznej w ciągu roku od dnia, w którym miała się odbyć impreza turystyczna, od której odstąpiono. Wartość vouchera nie może być niższa niż kwota wpłacona na poczet realizacji dotychczasowej umowy o imprezę turystyczną . Co istotne, środki odpowiadające wpłatom na poczet realizacji umów o imprezy turystyczne, w stosunku, do których podróżny wyrazi wolę otrzymania vouchera, podlegają ochronie na wypadek niewypłacalności organizatora turystyki.
Wybór vouchera przez podróżnych bez wątpienia stanowił będzie najkorzystniejsze rozwiązanie dla organizatorów turystyki, gdyż nie tylko pozwoli na zachowanie im płynności finansowej, ale zagwarantuje także możliwość faktycznego zrealizowania usługi na rzecz podróżnego.
Przepisy przejściowe
Jeżeli organizator turystyki przed wejściem w życie Ustawy COVID-19 nie dokonał jeszcze zwrotu poniesionych przez podróżnego opłat lub wpłat, o których mowa w art. 47 ust. 4 lub art. 47 ust 5 Ustawy, a termin na ich dokonanie jeszcze nie upłynął, odpowiednie zastosowanie znajdzie przepis art. 15k (art. 31h Ustawy COVID-19).
Przepis ten znajdzie zatem zastosowanie do przypadków, gdy nastąpiło odstąpienie od umowy o udział w imprezie turystycznej, a do dnia wejścia w życie przepisów Ustawy COVID-19 nie upłynął jeszcze 14-dniowy termin na zwrot opłat lub wpłat dokonanych przez podróżnego, o którym mowa w art. 47 ust. 6 Ustawy.
Wejście przepisów w życie
Przepisy art. 15k wchodzą w życie z mocą wsteczną, tj. od dnia 13 marca 2020 r.
180-dniowy termin na zwrot wpłat dokonanych przez klienta w przypadku niemożności zorganizowania wydarzenia (wystawy, kongresy, działalność kulturalna itd.) z powodu epidemii wirusa SARS-CoV-2
Podobne rozwiązania do tych przedstawionych powyżej, zostały przewidziane w Ustawie COVID-19 dla przedsiębiorców, którzy prowadzą działalność związaną z organizacją wystaw i kongresów lub działalność kulturalną, rozrywkową, rekreacyjną i sportową lub organizujących wystawy tematyczne lub imprezy plenerowe. Mianowicie do 180 dni od skutecznego rozwiązania umowy pozostającego w bezpośrednim związku z wybuchem epidemii wirusa SARS-CoV-2 został wydłużony termin na zwrot środków wpłaconych przez klienta. Istnieje także możliwość przekazania voucherów w zamian za odstąpienie od rezygnacji z umowy. Przepisy te stosuje się odpowiednio do przedsiębiorcy lub rolnika świadczącego usługi hotelarskie w rozumieniu ustawy o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych.