Zapomniałam złożyć zeznanie podatkowe – pisze pani Bożena. – Znalazłam je wczoraj na półce wypełnione w zaklejonej kopercie. Co mam teraz zrobić i z jakimi konsekwencjami muszę się liczyć – pyta czytelniczka. – Dodam, że nie miałam podatku do zapłaty, wręcz przeciwnie, należał mi się zwrot
Niezłożenie zeznania w terminie – bez względu na to, czy był podatek do zapłaty, czy należał się jego zwrot – jest karalne. Wszystkich zapominalskich czekają konsekwencje karno-skarbowe (mandat w wysokości od 175 zł do 3500 zł), a tych, którzy mieli podatek do zapłaty, także konsekwencje podatkowe (konieczność uregulowania odsetek od zaległości podatkowej).
Poza tym złożenie zeznania po terminie pozbawia niektórych przywilejów. Nie można już skorzystać ze wspólnego rozliczenia z małżonkiem, rozliczyć dochodów wspólnie z dzieckiem ani przekazać 1 proc. podatku. Spóźnialscy wciąż mogą jednak skorzystać z ulgi internetowej, rehabilitacyjnej, ulgi na dziecko i odliczyć darowizny od dochodu. Powinni zatem wypełnić zeznanie podatkowe jeszcze raz, mając to na uwadze.
Negatywnych konsekwencji w postaci mandatu można uniknąć. Trzeba tylko uprzedzić działania fiskusa i jak najszybciej złożyć zeznanie podatkowe wraz z tzw. czynnym żalem. Czynny żal to taki donos na samego siebie. Należy przyznać się do popełnienia wykroczenia skarbowego – niezłożenia PIT w terminie – i wyjaśnić, dlaczego tak się stało, wyrażając skruchę. Ci, którym w zeznaniu podatkowym wyszedł podatek do zapłaty, muszą także uregulować daninę wraz z odsetkami wynoszącymi 8 proc. Żeby obliczyć wysokość odsetek, wystarczy wykonać proste działanie matematyczne: (kwota podatku do zapłaty x liczba dni spóźnienia) x 8 proc. / liczba dni w roku = kwota odsetek
Podatnicy, którzy mają nadpłatę, nie muszą niczego regulować ani martwić się odsetkami. Mogą spokojnie czekać na zwrot podatku, bo mimo spóźnienia fiskus zwróci im pieniądze. Ma na to 3 miesiące od dnia złożenia zeznania.
Podstawa prawna
Art. 45 ust. 1 ustawy o PIT (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.). Art. 16, art. 48, art. 56 par. 4 ustawy z 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 186 ze zm.).
